ไฟคลั่งรัก (Madly in love)

โปรยเนื้อเรื่องข้างในเล่ม...

“อย่างอนเลยนะ” ไฟพูดง้องอนเธอ แขนหนาอีกข้างโอบเอวบางแล้วกระชับแน่นให้ตัวเธอเข้ามาชิดใกล้เขา
“พี่ไฟ อย่ามารุ่มร่ามนะ ปล่อย” กอบัวเอามือดันอกของไฟไว้ แล้วถลึงตามองเขาอย่างดุๆ ‘เธอไม่ชอบเลยที่เขาทำกับเธอแบบนี้ เขาทำเหมือนว่าเธอเป็นของตายสำหรับเขา’ กอบัวคิดในใจ
“ก็หายงอนก่อนสิ” แต่ไฟไม่สนใจ เขายังคงง้อเธอต่อด้วยการคลอเคลียคอยแต่จะจูบเธอ
“ก็บอกว่าไม่ได้งอน” ซึ่งกอบัวก็ปฏิเสธเสียงเดิม และยังดันหน้าอกเขาไว้ไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้
“ปากแข็ง” ไฟส่ายหน้า พร้อมยิ้มมุมปาก
“ชิ” กอบัวที่ถูกรู้ทันจึงได้แต่ทำเสียงขึ้นจมูก
“ถ้าไม่หาย พี่จะง้อด้วยการจูบแล้วพากลับบ้านด้วยนะ” ไฟไม่ได้พูดข่มขู่ แต่เขาทำจริง โดยการโน้มหน้าลงจะจูบปากอิ่ม
“ไม่ต้องมาขู่” กอบัวถลึงตาใส่
“สงสัยอยากลองของ” ไฟพูดจริง ทำจริง
“นี่” กอบัวจึงยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้ไม่ให้เขาเข้ามาจูบได้
“อยากลองใช่ไหม” ไฟพูด พร้อมจับมือสองข้างของเธอออกจากปาก แล้วกดไว้ที่เหนือหัวของเธอ ส่วนอีกข้างก็กอดเอวกิ่ว แล้วใบหน้าหล่อก็โน้มลงซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นที่เขาคิดถึง
“อื้ออ พี่ไฟ หนูเกลียดพี่ เอาสร้อยหนูคืนมาแล้วอย่ามายุ่งกับหนู” เพราะสู้แรงเขาไม่ได้ และยังน้อยใจที่เขารุ่มร่ามกับเธอ กอบัวถึงกับร้องไห้น้ำตาคลอหน่วย
“เป็นอะไร” คำว่าเกลียด ทำให้ไฟชะงัก แล้วเงยหน้าขึ้น จ้องคนหน้างามตาเขม็ง
“พี่ทำเหมือนหนูเป็นของเล่นใช่ไหม คิดจะทำอะไรกับหนูก็ได้ กอบัวปากคอสั่น เมื่อพูดในสิ่งที่เธอคิดเสมอว่าเขาเห็นเธอเป็นแค่ของเล่น
“สงสัยคงอยากให้จูบจริงๆ ถึงพูดฉอดๆ แบบนี้”
ไฟระงับอาการโกรธไว้ เขากัดฟันพูดเสียงดังกรอดๆ แล้วโน้มหน้าลงจะจูบปากนุ่มที่เอาแต่พูดบ้าๆ บอๆ
“อย่านะ ถ้าพี่ทำอะไรหนู หนูจะเกลียดพี่จริงๆ” กอบัวรีบห้ามเขา ด้วยคำพูด และยังยกมือทุบหน้าอกของเขาไปทีหนึ่ง
“พี่ไม่เคยคิดว่าเธอเป็นของเล่น” ไฟยืนลูบหน้าแรงๆ เมื่อพูดยังไงคนตรงหน้าก็ไม่เชื่อ
“เชื่อตายแหละ” กอบัวพูดเสียงประชด
“เชื่อเถอะนะ นะครับ” ไฟอ้อนเสียงหวาน ‘นี่เป็นครั้งแรกของเขานะที่อ้อนขอความรักจากผู้หญิง ซึ่งปรกติแล้วจะมีแต่ผู้หญิงออดอ้อนให้เขารัก’ ไฟพูดคนเดียวในใจ
“เชื่อก็ได้ แต่พี่ต้องเอาสร้อยคืนให้หนูเดี๋ยวนี้” พอเห็นสีหน้าจริงจังของไฟ กอบัวจึงจำยอม หายโกรธก็ได้
“ไม่คืน” ไฟยิ้มออกมาอย่างพอใจ จากนั้นก็ให้รางวัลคนตัวเล็ก ด้วยการโน้มหน้าเข้าไปหาแล้วหอมแก้มนิ่มหนึ่งทีเสียงดัง
ฟอด!..
“พี่ไฟ” กอบัวเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เธอยืนนิ่งเหมือนถูกโคลนนิ่งอยู่อย่างนั้น
“ครับ พี่อยู่ตรงหน้านี้แล้วจะเรียกทำไม” ไฟขานรับ
ไฟยกมือแตะแก้มแดงระเรื่อ แล้วโน้มหน้าลงไปจูบปากนุ่มอีกครั้ง และครั้งนี้เขาจูบเนิ่นนาน
“อื้อ... พะ พี่ไฟ หนูหายใจไม่ออก” กอบัวครางเสียงอู้อี้ในลำคอ เมื่อถูกชายหนุ่มจูบกระชากวิญญาณ
“เลิกเรียนแล้วอย่าเพิ่งกลับบ้าน” ไฟบอกเมื่อปล่อยให้น้องน้อยได้หายใจ
“ทำไมคะ” กอบัวถามเสียงสั่นระริก เหมือนขาของเธอตอนนี้ก็สั่นอ่อนเป็นขี้ผึ้งรนไฟ ซึ่งไฟต้องประคองกอดให้คนตัวน้อยยืนในอ้อมแขนของเขา
“ไปอู่กันนะ” ไฟบอก พร้อมทั้งโน้มหน้าลงไปจูบแก้มและจูบริมฝีปากนุ่มเนิ่นนานเท่าที่จะนานได้
“ไม่อยากไป” กอบัวปฏิเสธ แต่เธอไม่ปฏิเสธชายหนุ่ม เมื่อไฟสอนบทรักให้เธอจูบปากอย่างดูดดื่ม…
..................

ฝากอีกหนึ่งผลงานนิยายวัยรุ่นด้วยนะครับ