พลาดรักเมียเด็ก

หึ! การแต่งงานที่ผมไม่เต็มใจ จะให้ทำดีด้วยน่ะเหรอ ไม่มีทางซะหรอก กฎที่เธอต้องทำตามคือ ห้ามยุ่งเกี่ยวเรื่องส่วนตัว ห้ามวอแว ห้ามเข้าใกล้ แหกกฎเมื่อไหร่เจอดีแน่

“สวัสดีครับเสี่ยกานต์” เสียงทุ้มของภารัญและเพื่อนดังขึ้นพร้อมกัน ตามมารยาทของคนที่อายุน้อยกว่า แต่สายตากลับจ้องมาที่คนตัวเล็กที่ยังไม่ปล่อยมือจากเพื่อน
“สวัสดีครับคุณภารัญ คุณสิง คุณกันย์ ว่าแต่มาถึงนี่มีธุระอะไรสำคัญหรือเปล่า” เสียงทุ้มเย็นของคนมีอายุถาม
“ไม่มีธุระครับ แค่มารับคนของผมกลับเท่านั้น” ภารัญตอบเสียงเรียบ พร้อมกับยิ้มให้เสี่ยกานต์ ก่อนจะยกมือถอดแว่นที่สวมอยู่ออก แล้วมองมาที่ภรรยาตัวน้อยของเขา ซึ่งใบหน้ายังคงซีดและร่องรอยของคืนก่อนก็ยังคงอยู่
เสี่ยกานต์มองตามสายตามาเฟียรุ่นน้อง เพราะอีกฝ่ายอายุห่างจากเขาแค่รอบเดียว เพียงเท่านั้นเขาก็รู้แล้วว่า คนที่รมิตาแต่งงานด้วยเป็นใคร ไม่แปลกที่เธอไม่อยากบอกให้รู้ว่าสามีเป็นใคร เพราะอีกฝ่ายมีอิทธิพลมากนี่เอง
“ขะ ขิมยังไม่อยากกลับ” รมิตาตอบเสียงสั่น ภารัญก้าวเดินเข้ามาหาคนน้อง ก่อนจะแกะมือเธอออกจากแขนของนาธาน ทำเอาเธอตัวสั่นงันงกเลยทีเดียว เพื่อนสนิทเห็นแบบนั้น เลยโอบไหล่เธอไว้แล้วรั้งให้ถอยกลับมา
“ขิมมันก็บอกแล้วว่ายังไม่อยากกลับ ผมเป็นเพื่อนคงปล่อยมันไปไม่ได้หรอก” เสียงเรียบของนาธานบอกให้รู้ว่าเขาไม่ได้กลัวอีกฝ่าย ยังไงที่นี่ก็ถิ่นเขา ทำเอาคนที่ตัวสูงกว่าถึงกับขบกรามแน่น พร้อมกับก้าวเข้าหาทันที
“พอเลยมึง ไหนบอกจะใจเย็น ทำน้องกลัวจนตัวสั่นแล้ว” สิงหาเอาตัวเองเข้ามาขวางตรงกลาง เพราะกลัวเพื่อนจะสติหลุดที่เห็นเมียถูกคนอื่นโอบไหล่
ภารัญชะงักไปเมื่อได้ยินแบบนั้น เขามองดูรมิตานิ่ง เธอหลบตาเขาไม่มองมาแม้แต่น้อย ที่ตัวสั่นไม่ใช่กลัวสามี แต่กลัวทุกคนจะสาดกระสุนกันเพราะเธอต่างหาก แต่ถ้าจะให้กลับไปรมิตาก็ยังไม่พร้อมจริงๆ