ภรรยาบรรณาการของมาเฟีย

เพื่อช่วยปัญหาหนี้สินของครอบครัว ‘ดาหวัน’ จึงถูกส่งตัวไปขายในตลาดมืด เธอรู้สึกเสียใจและหวาดกลัวกับสิ่งที่ได้เผชิญ แต่แล้วในเวลาต่อมาก็ถูกประมูลเพื่อนำไปเป็นเครื่องบรรณาการมอบให้มาเฟีย

****เนื้อหาบางส่วนในเรื่อง****

สติที่ล่องลอยอย่างไร้ทิศทางกลับคืนสู่ร่างตามเดิม ดาหวันนั่งสงบเสงี่ยมมองมือตัวเองซึ่งกุมไว้บนตัก ภายในห้องนั่งเล่นตกอยู่ในความเงียบเกือบสองนาทีจนกระทั่งราฟาเอลพูด

“ฉันมาที่นี่เพราะมีเรื่องสำคัญต้องบอกเธอ”

“ค่ะ”

“เงยหน้ามองฉัน”

“ค่ะ” ทำตามคำสั่ง

ราฟาเอลนิ่งไปครึ่งอึดใจคล้ายกำลังไตร่ตรองความคิดในหัวก่อนจะเอ่ย

“เธอคงรู้ว่าเธอกำลังได้รับความเห็นอกเห็นใจจากฉัน” ราฟาเอลหลีกเลี่ยงคำว่าลุ่มหลงอย่างรักษาชั้นเชิง

“ขอบคุณสำหรับความเมตตาค่ะนายท่าน”

“ยังไงก็ตาม ไม่ว่าฉันจะทำดีกับเธอมากแค่ไหน แต่นั่นไม่ได้แปลว่าฉันเห็นเธอดีกว่าผู้หญิงคนอื่น และการอยู่ข้างกายฉันมีกฎอยู่หนึ่งข้อที่เธอต้องทำตาม”

“ค่ะ”

“อย่าพยายามรักฉัน”