เล่ห์อันตราย

เขาอยากรู้ว่าคนปากเก่งแบบเธอ เวลาครางอยู่ใต้ร่างเขา มันจะแน่สักแค่ไหน
...........................................................................................................

" เลือกเอาว่าจะนอนนอกห้อง หรือให้ฝ้ายกลับไปนอนคอนโด "

" ฝ้าย...ไม่เอาแบบนี้สิคะ " เขาเดินตามร่างบางเข้ามาในห้องนอน พยายามเกลี้ยกล่อมให้ใจร่มๆ

" ทำไมคุณลมถึงยอมให้มันจับขา ทำไมไม่ปัดมือออก! " เชี่ยยย! นี่เมียหรือเหยี่ยวตาดีฉิบหาย

" ทำไมปล่อยให้มันควงแขนต่อหน้าฝ้าย! "

" ฝ้ายคะ...ใจเย็นๆ พี่อธิบายได้ "

" ค่อยคุยค่ะ ตอนนี้ฝ้ายอารมณ์ไม่ดี " แล้วเธอก็เดินหันหลังออกจากห้อง

" ฝ้ายจะไปไหน " ชายหนุ่มวิ่งมากอดคนโมโหจากด้านหลัง หยุดยื้อไม่ให้เธอออกไป

" ปล่อย " ร่างบางยืนนิ่งเสียงแข็ง " คุณลม...ปล่อยฝ้าย "

" พี่ไม่ปล่อย พี่ไม่ยอมให้ฝ้ายไปไหนทั้งนั้น ใจเย็นๆแล้วค่อยมาคุยกับพี่ก็ได้ แต่พี่ขอ...ฝ้ายอย่าทิ้งพี่ให้นอนคนเดียว " เธอสะบัดตัวแต่ไม่สามารถหลุดจากวงแขนแกร่ง จึงเลือกหันหน้ามาปะทะแทน

" คุณลมรู้ไหมว่าฝ้ายต้องอดทนแค่ไหนตอนเห็นมันมาออเซาะคุณ!!! ตอนที่มันวางมืออ่อยบนขาของคุณ!!! " เสียงหวานเริ่มสั่นเครือ เธอกัดฟันพูดบังคับไม่ให้น้ำตามันไหล

" รู้ไหมว่าฝ้ายต้องกดอารมณ์แค่ไหนตอนเห็นมันควงคุณต่อหน้าต่อตาฝ้าย!! แต่คุณก็ปล่อยให้มันควงขึ้นมาถึงข้างบน!! "

" ดีแค่ไหนแล้วที่ฝ้ายไม่กระทืบมันกลางผับ!!! " ร่างเล็กพยายามขืนตัวออกจากวงแขน แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย " ฝ้ายพี่ขอโทษ...พี่ไม่รู้ว่าฝ้ายจะโกรธขนาดนี้ "

" ปล่อย!!!! "

" ไม่!! พี่ไม่ปล่อย!!! "

เพี๊ยะ!!!


**********************************************************