อย่าไปชอบเกเก้เลยจิ๋ม

"รู้สึกยังไงบ้างที่มีชะนีมาขึ้นขย่มคุณอยู่อย่างนี้" อุรชายืดกายขึ้นนั่งตัวตรง ร่างทั้งร่างเปลือยเปล่าหมดจด โยกไหวกายครอบครองแท่งลำหนาเขื่องของเขาที่โผล่พ้นมาจากขอบกางเกงชุดโรงพยาบาล

ปิยวีร์นอนนิ่งพลางยิ้มมองสำรวจกายสาวครั้งแล้วครั้งเล่า เขาปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาชอบมองตอนที่อีกฝ่ายเผลอ ตอนที่กำลังง่วนอยู่กับการทำอะไรบางอย่าง ก่อนจะเหลือบขึ้นไปประสานสบสายตาหล่อน

"เสียว...เสียวมาก"

"นี่ชะนีมีนมนะ แถมยังผมยาวสยาย ผู้หญิงสุดๆ ไปเลย คุณไม่ขยะแขยงบ้างเหรอ?"

"กลัวคำตอบผมหรือเปล่า ทำไมถามแล้วต้องบดแรงๆ ด้วย....ซี้ดดดดด" เขาหลับตาพริ้มลงไปครู่หนึ่ง และถึงแม้จะแกล้งแซวหล่อนเล่น แต่มือเขาไม่เล่นเลย มันจับบั้นท้ายหล่อนยึดเอาไว้แน่นและช่วยให้หล่อนบดกายกดแนบลงมาให้ยิ่งขยี้หนักหน่วงขึ้น

"เปล่า...อาาาา ปล่อยนะ ยะ...อย่ากด มัน...มันเสียว"

"คุณต้องขย่มแรงอีกหน่อย ไม่งั้นผมจะกดอยู่แบบนี้แหละ"

"อะ...อือ รู้แล้ว" อุรชาขย่มแรงไม่ได้เพราะเท่าที่ครอบครองเขาได้ทั้งหมดหล่อนก็เสียวจนขาอ่อนตัวอ่อนระทวยไปหมดแล้ว แต่หล่อนก็รับปากไปก่อนเขาจะได้ปล่อยมือให้อิสระกับหล่อนเสียที