ดูเเล(หัวใจ)นายรุ่นน้อง

...รุ่นน้องที่ว่านี่อายุเท่าเด็กสามขวบหรือยังไงกันถึงกะต้องให้ดูเเลใกล้ชิดขนาดนั้น...

จู่ๆลูกพี่ลูกน้องฉันไปรับปากรุ่นน้องว่าจะหาห้องใหม่ให้เเต่ดันตกลงกับเจ้าของไม่ดีเลยทำให้ห้องที่หามาได้ในราคาที่ถูกเเต่ดูดีถูกคนอื่นเเย่งไป
เเล้วยังไงล่ะทีนี้ แจ็คพอตจะไปตกอยู่ที่ใครได้ล่ะถ้าไม่ใช่ ลินลดา คนนี้ มาขอร้องให้ฉันช่วยไม่พอยังหาภาระมาให้ฉันเพิ่มอีกนะ ไอ้น้องตัวดี!
ให้รุ่นน้องนั่นย้ายเข้ามาอยู่บ้านเดียวกับฉันเเล้วยังจะฝากให้ดูเเลอย่างใกล้ชิดอีกนะ ฉันล่ะอยากจะรู้จริงๆว่ารุ่นน้องที่ว่าเนี่ยอายุเท่าเด็กสามขวบหรือไงกัน ถึงกะต้องให้ดูเเลใกล้ชิดขนาดนั้น
ไอ้เราก็นึกว่าจะเป็นเด็กนิ่งๆเรียบร้อย ใครจะไปรู้ล่ะเด็กนี่จะอันตรายเเบบนี้น่ะ อยู่ใกล้ทีไรทำหัวใจฉันเกือบวายทุกที


"ยังไงวันนี้ก็ขอบคุณมากนะที่มาเป็นนายเเบบให้"
"เเค่ขอบคุณเฉยๆหรอครับ"
"หืม? อ่อเรื่องค่าตอบแทนน่ะเดี๋ยวนายไปคุยกับเลขาฉันได้เลย"
"ผมเคยบอกเเล้วไงครับว่าไม่ได้ต้องการเงินจากคุณ..."
"ไม่เอาเงินเเล้วจะเอาอะไรล่ะ"
"ถ้าบอกไปคุณลินจะให้จริงๆหรอครับ"
"ก็บอกมาก่อนสิฉันจะได้ตัดสินใจถูก"
"ไม่รู้จริงๆหรอครับว่าผมต้องการอะไร"
เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอีกครั้งพร้อมกับสายตาที่ค่อยๆไล่จากใบหน้าลงไปมองที่ริมฝีปากบางเพื่อสื่อให้รับรู้ว่าสิ่งที่เขาต้องการมันคืออะไรกันเเน่
"มากไปหน่อยมั้ย"
"ไม่ได้หรอครับ" เขาเอ่ยถามด้วยเสียงที่อ่อยลงก่อนจะค่อยๆช้อนนัยน์ตาเเพรวพราวขึ้นมามองหน้าเธอ
"ก็น่าจะรู้คำตอบดี"
"งั้นผมเปลี่ยนใหม่ ไม่กล้าหรอครับ"
เขาเอ่ยถามอีกครั้งอย่างท้าทายถึงใจจะรู้อยู่เเล้วว่ายังไงเธอก็คงจะปฏิเสธเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาเเต่นึกไม่ถึงว่าเธอจะใจกล้ากว่าที่คิด...


"อายุยี่สิบสองนี่เขาเรียกว่าเด็กหรอครับ"
-ปรัชญ์ชวี-
"ไม่เด็ก...นายไม่เด็กเเล้วโอเคมั้ย...!!"
-ลินลดา-


เรื่องราวความรักของสาวทั้งสี่คน
-เมื่อความผูกพันธ์นั้น... (ธันวา&ขนิษฐา)
-เสน่ห์ร้ายนายคุณหมอ (คิมหันต์&พิมพิศา)
-ดูเเล(หัวใจ)นายรุ่นน้อง (ปรัชญ์ชวี&ลินลลดา)