NO ROMANTIC ไร้รัก ไร้เรา

หน้านิยายที่เต็มไปด้วยความดำมืดของมนุษย์ ความกักขฬะ น่ารังเกียจ สุดแสนโสมม

ความรักไม่เคยเกิดขึ้น ณ ที่ตรงกลาง มีเพียงความเกลียดชังซึ่งกันและกันที่ลอยวน

เด็กทารกผู้เกิดจากความเลวทราม ความสัมพันธ์ที่กัดกินซึ่งกันและกัน แผดเผาให้มอดไหม้ ไม่เหลือแม้คำพูดใดๆ ที่สะท้อนกึกก้องในอากาศ



“คิดว่าการกำจัดผมมันง่ายนักหรือไงคุณหมายเลขเจ็ด คำปรารถนาให้ผมตาย พระเจ้าไม่รับหรอกนะ”

“พระเจ้าไม่รับก็ไม่เป็นไร เพราะยังไงผมก็จะเป็นฝ่ายฆ่าคุณเองนั่นแหละครับ ไม่ต้องพึ่งแรงพระองค์ท่านหรอก”





เราสองคน เดินมาถึงจุดนี้ได้ยังไงกัน

“ม..มา หม่าม๊า..” เด็กน้อยค่อยๆ คลานตามพื้นเข้าไปในห้องนอนสุดหรูอย่างเชื่องช้าโดยมีใครบางคนยืนกอดอกมองตามอยู่ด้านหลัง ใบหน้าเรียวเงยมองด้วยความสั่นไหว

“อ่า เป็นยังไงบ้างครับคุณหมายเลขเจ็ด หรือจะให้ผมเรียกว่าเซเว่นดีล่ะ ลูกตื่นแล้วนะ อ้อนให้ผมพามาหาหม่าม๊าใหญ่เลย มารับไปสิครับ”