เวียนวันวานสานรักยุค70 เล่ม2 (จบ)

เมื่อหลินเยว่เหยาตายอย่างเดียวดายในวัยหกสิบปี ลูกหลานที่มีปล่อยเธอทิ้งเอาไว้ให้พยาบาลในสถานสงเคราะห์ดูแลจนวาระสุดท้าย เมื่อได้เกิดใหม่อีกครั้งเธอจึงคิดใหม่ทำใหม่ ช่างหัวลูกหลานมันปะไร!!

---------‐----------------------

หร่วนอวี้หลันมองเขาอย่างไม่ยอมแพ้ “ฉันต้องการหย่าแล้วก็ต้องให้เยว่เหยาไปกับฉันด้วย”
หลินป๋อขบกรามอย่างกดเก็บอารมณ์โมโหเอาไว้ เขายังไม่ทันได้พูดอะไรอีก แม่ม่ายฟางก็เดินมาหาเขาแล้วจับชายเสื้อของเขาเอาไว้
“คุณยอมหย่าเถอะค่ะ ฉันยังไม่อยากถูกทหารแดงจับตัวไป”
หลินป๋อยังไม่ทันได้พูดอะไรต่ออีกก็มีเสียงดังมาจากหน้าบ้าน แม่ม่ายฟางหน้าซีดลงไปอีกจนแทบจะไร้สีเลือด
ผู้ใหญ่บ้านเฉินสั่งให้ทุกคนยกเว้นแม่ม่ายฟางหลบไปซ่อนตัวอยู่อีกด้านหนึ่ง ก่อนจะสั่งให้แม่ม่ายฟางไปเปิดประตูให้ลุงใหญ่หลินเข้ามาในบ้าน
แม่ม่ายฟางสีหน้าจำใจ อยากจะร้องไห้แล้ววิ่งหนีไปจากที่นี่ แต่หากเธอไม่ยอมทำตาม ผู้ใหญ่บ้านเฉินก็จะจับเธอไปให้ทหารแดงแน่นอน เธอจึงเดินไปเปิดประตูให้ลุงใหญ่หลิน
“วันนี้มาเปิดประตูเร็วดีจัง เข้าไปข้างในกันเถอะ” ลุงใหญ่หลินพูดอย่างกระชุ่มกระชวย เขารวบตัวแม่ม่ายฟางมากอดเอาไว้แล้วดันตัวเข้าไปในบ้านก่อนจะรีบปิดประตูลง
เมื่อเขาหันหน้ามาก็ตกใจ ในลานบ้านมีคนยืนอยู่หลาย แต่ละคนทำให้เขาแทบจะอยากหันหลังแล้ววิ่งกลับบ้านไป
“นายก็เป็นอีกคนที่เป็นชู้กับแม่ม่ายฟางสินะ” ผู้ใหญ่บ้านเฉินพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด