รักนี้จะไม่ซ้ำรอยดั่งชาติก่อน

ชาติก่อน...เด็กน้อยคนหนึ่งหมดโอกาสลืมตาดูโลกเพราะความจำเป็นของมารดา
ชาตินี้...เด็กน้อยคนนั้นได้โอกาสกลับมาเกิดในครรภ์มารดาคนเดียวกันอีกครั้ง ในยุคสมัยใหม่ ทั้งนิสัยใจคอและที่มาที่ไม่เหมือนจากเดิม
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังเหมือนเดิม...คือร่องรอยบาดหมางระหว่างบุพการีทั้งสอง
เธอจึงวอนขอต่อเทพเจ้า ให้ทำอย่างไรก็ได้ให้เธอกลายเป็นดั่งตัวเชื่อมสัมพันธ์ของพ่อแม่
และแล้วปาฏิหาริย์ก็บังเกิด เมื่อเธอสามารพูดคุยโต้ตอบกับ เยว่หลานซี คุณแม่ของเธอได้ตอนอายุครรภ์ได้สามเดือน

...

"ไง ตัวเล็ก โมโหอะไรถึงได้ถีบแม่เค้าล่ะ?" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "รู้ไหม ว่าแม่เขาเจ็บมากนะ"

//ฮือ...ขอโทษ...หนูขอโทษ...//

เยว่หลานซีน้ำตาซึม กัดริมฝีปากด้วยความสงสารลูก

"...กลัวเหรอ?" เขายังว่า "กลัวน้าจู้เฉิงกับน้าเซี่ยอี้เหรอ?"

//อื้อ...กลัว//

เยว่หลานซีพยักหน้าตอบแทน

"กลัวอะไร พ่อกับแม่อยู่ด้วย" ชายหนุ่มยิ้ม "ถ้าเขาจะมารังแกหนู บอกพ่อ พ่อจะตีเขาก่อน เนอะ หลานซี"

"จ้ะ แม่จะช่วย...เอ่อ...พ...พ่อเค้าตีด้วย"

เยว่หลานซีรู้สึกเขินอย่างบอกไม่ถูกที่เรียกเฟิงฮุ่ยหมินเช่นนั้น จนเฟิงฮุ่ยหมินอดกลั้นยิ้มไม่ได้

//จริงนะ ไม่โกหกหนูนะคะ พ่อ แม่//

"อื้อ แม่ไม่โกหกหนูหรอกจ้ะ ใช่ไหม? ฮุ่ยหมิน"

"แน่นอนอยู่แล้ว" มือใหญ่ดึงมือเล็กข้างหนึ่งมากุมไว้ แล้ววางแปะที่หน้าท้อง "พ่อกับแม่รักหนูที่สุด จะให้ใครมารังแกได้ยังไง?"

"อีกอย่างนะ ลูกสาวพ่อเป็นเด็กเข้มแข็ง ต้องไม่ร้องไห้แล้วนะ ยิ้มเข้าไว้ หัวเราะเข้าไว้..."

"สัญญากับพ่อนะ"