หย่า...ยังรัก

คำโปรย...

ชีวิตคู่ของกฤษติกับพิยดาต้องจบลง เมื่อครอบครัวของชายหนุ่มต้องการให้กฤษติกลับไปแต่งงานกับคนที่คู่ควร เพื่อพยุงกิจการที่กำลังมีปัญหา
พิยดายอมหย่า เพราะถูกครอบครัวของเขากดดันตลอดเวลา แม้ว่ากฤษติจะขัดค้าน เธอไม่อยากให้ตัวเองเป็นตัวถ่วง

ทั้งสองจึงหย่ากัน ทั้งๆ ที่ยังรัก...

การหย่านำมาสู่ความโศกเศร้า พิยดาลาออกจากงานเดิม ขายบ้านที่เคยเป็นรังรักตลอดสองปีเต็ม และต่อมา ก็พบว่าตัวเองได้ตั้งครรภ์หลายเดือนแล้ว

บทสรุปของความรัก มันจะจบลงเช่นไร โปรดติดตามได้ในเล่มค่ะ

ซินยอริต้า

ตัวอย่างเนื้อหาเพิ่มเติมค่ะ

“ผมคิดถึงเมียของผมครับแม่”
“กิตตต เลิกคิดถึงยายนั่นได้แล้วนะ”
เขาหันมาจ้องหน้าแม่ ค้อนใส่
“ห้ามเรียกพิยดาว่ายายนั่นเช่นกันครับ ผมรักของผม”
“แต่กิตไม่ได้แอบไปเจอใช่ไหม ?”
“ไม่ครับ เธอไม่อยากเจอผมอีกแล้ว ย้ายบ้าน ย้ายที่ทำงาน แล้วก็เปลี่ยนเบอร์ ฮึก”
“กิตจ่ะ แม่ขอโทษนะ”
“ช่างมันเถอะครับ มันย้อนกลับไปไม่ได้แล้ว”
“งั้นกิตก็ต้องจดจ่อกับปัจจุบันสิลูก เราต้องพึ่งครอบครัวหนูธิดานะ”
“ผมไม่รู้จะทนได้แค่ไหนกันครับ ศักด์ศรีก็แทบไม่เหลือแล้ว”
กฤษติทำได้แค่ระบาย เพราะเขารู้ว่า ไม่มีใครช่วยเขาได้ เขารู้สึกคิดถึงพิยดาแทบใจจะขาด แต่ก่อนเวลามีเรื่องเครียดเล็กหรือใหญ่ ก็จะมีรอยยิ้มของกันและกัน มอบให้เสมอ
“โธ่เว้ยยย”
“กิตลูก” แม่ตกใจมาก “เบาๆ สิ เดี๋ยวหนูธิดาก็ได้ยิน”
เขาถึงกับอึ้ง มองหน้าแม่ ถอนใจเฮือก
“คืนนี้ผมไปนอนบนเตียงไม่ได้ครับ งั้นผมขอผ้านวมกับหมอนหน่อยนะครับแม่”
“อ่า...จ้ะๆ”
แม่ไม่ยอมถามเหตุผลที่เขาไปนอนบนเตียงไม่ได้ กฤษติไม่อยากนึกเลย ว่าพ่อแม่ของเขา จะเห็นแก่ผลประโยชน์ถึงขั้นนี้ ปากบอกว่าพิยดาหน้าไม่อาย แต่พิยดาก็ไม่เคยอยากได้อะไรจากครอบครัวของเขา ในงานแต่งงาน เขาก็ยังมีปัญญาซื้อแหวนวงละเจ็ดพันให้เธอสวม หากนักข่าวได้ยินละก็ คงเอาไปเขียนข่าวอย่างสนุกแน่นอน !