ย้อนชะตาลิขิตรัก 重溫愛的宿命.

ใครจะคิดว่าชีวิตของคนๆ หนึ่งจะสามารถเกิดการพลิกผันได้มากขนาดนี้ เดิมทีเธอเป็นเพียงเด็กน้อยที่หลบหนีความรุนแรงจากบ้านเด็กกำพร้าจนได้มาเจอชายจีนผู้หนึ่ง ผู้ที่ได้รับเธอเป็นลูกบุญธรรมและได้ให้ชื่อแก่เธอ 'มี่มี่ หวัง' เธอมีทั้งชื่อ มีทั้งชีวิตที่ดี มีบ้านที่ดี มีเพื่อนที่ดี แต่เวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปไวเมื่อผู้เป็นพ่อได้เสียชีวิตลง ทิ้งไว้เพียงคำพูดในช่วงวาระสุดท้ายของชีวิตแก่ลูกผู้นี้ ลูกจงใช้ชีวิตให้เป็นชีวิต คำๆ นี้อยู่ในใจของเธอตลอดมา…เมื่อถึงช่วงชีวิตที่พร้อมบินเธอจึงตัดสินใจเดินทางมาเรียนต่อยังแดนมังกรและอาศัยอยู่กับ ‘โหวลี่จู’ เพื่อนรักชาวจีนผู้คลั่งไคล้วัตถุโบราณวันหนึ่งมี่มี่ได้มีโอกาสเข้าไปในห้องวิจัยและได้สัมผัสวัตถุบางอย่างมันทำให้เธอรู้สึกขนลุกซู่กับความรู้สึกที่เกิดขึ้น ยังไม่ทันได้คำตอบจากสาเหตุเธอก็ได้พบเข้ากับคุณผีผู้งดงามผู้หนึ่งพยายามร้องขอให้เธอช่วยบางอย่าง เพราะท่านผีผู้นี้ไม่สามารถไปเกิดใหม่ได้หากไม่สามารถปลดห่วงในใจ แต่หากรู้ว่าการตกลงช่วยท่านผีผู้งดงามในวันนี้จะทำให้ชีวิตของเธอต้องเปลี่ยนไปอีกครั้งเธอคงต้องขอคิดให้ดีอีกสักครั้งว่ายังจะอยากกลับไปเจอเขาผู้นั้นอีกหรือไม่

เรื่องย่อ
เด็กไทยวัยห้าขวบที่หนีออกจากบ้านเด็กกำพร้าจนได้มาเจอกับพ่อบุญธรรมที่เป็นคนจีน หลังจากพ่อตายจึงย้ายไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่แดนมังกรและมีโอกาสได้จับวัตถุโบราณอย่างมิทันได้ตั้งตัว ทำให้ได้เจอกับท่านผีสาวที่มีใบหน้างดงามมากเสียจนนางลืมความหวาดกลัวไปชั่วขณะ ท่านผีผู้นั้นได้ร้องขอความช่วยเหลือจาก มี่มี่ หวัง หากรู้ว่าการตกปากรับคำในครั้งนั้นจะทำให้นางหลุดเข้ามาอยู่ในภพชาติที่ต้องเข้ามาพัวพันกับท่านแม่ทัพคนโปรดขององค์ฮ่องเต้ อย่างแม่ทัพเฉินลู่เฉิน ด้วยการขอมงคลสมรสกับเขา นางคงต้องขอคิดดูอีกสักครั้งว่าจะยังอยากกลับมาพบคนผู้นี้อีกหรือไม่


some part.

"เจ้าร้องไห้เพราะเหตุใด?"

"……."

"เพราะกลัวข้าอย่างนั้นรึ?"

"……."

ไร้เสียงตอบรับมีเพียงเสียงสะอึกสะอื้นของนางที่แผ่วเบาอยู่ก็เท่านั้น คำถามที่ไม่ได้คำตอบเช่นนี้ ในชีวิตเขาไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แม้แต่ศัตรูที่จับมาได้หากอยู่ต่อหน้าเขาก็จะคายคำพูดออกมาจนหมด แต่นางกลับทำเหมือนคำถามของเขาเป็นลมที่พัดผ่านเช่นนี้? ดี! ดียิ่ง!! ทั้งความโมโหทั้งความอับอายแล่นเข้ามาในจิตใจเขา ดวงตาที่เริ่มมีประกายวาวโรจน์ด้วยความอึดอัดจึงเพิ่มทวีออกมาให้คนตรงหน้าได้เห็นมันอย่างชัดเจน

"เจ้าแต่งให้ข้า ก็ย่อมต้องเป็นคนของข้า! ต่อให้วันนี้เจ้าจะหวาดกลัววันหน้าก็ใช่ว่าเจ้าจะหนีข้าพ้น!! หากอยากจะหลุดพ้นก็คงมีเพียงแค่ความตายเท่านั้น!"