รักกับนายโฉด ผมก็โคตร ต้องทำใจ

<โดเรเมียน>
เมื่อทั้งชีวิตของข้าคอยเฝ้าแต่จับตาดู…. และสร้างความหายนะให้กับ โหราจารย์ ‘มาติกัน’ ผู้ที่เป็นบิดา… แต่เมื่อมาติกันได้สูญสิ้น ไม่เหลือเค้าแม้แต่โครงดวงวิญญาณเขาที่จะลอยล่อง…
เหล่าคำสาปในยุคขององค์ฟาโรห์เมทิสแตงค์ได้มลายหายสิ้นไป… เหลือแต่ยุคของกลุ่มคนชนรุ่นใหม่อย่างเช่นเดียวกันกับพวกข้า ที่ถูกมารายาปลุกให้ต้องตื่นในยุคของผู้คนที่ต้องได้ใช้ชีวิตในอีก 3000 กว่าปี ที่รุ่งเรืองถัดมา…

ดวงตาแห่งมารายาปลุกพวกข้าให้ต้องตื่นขึ้นมาพร้อมกับความสามารถเฉพาะตน…
ข้าคือหัวหน้ากลุ่มนักฆ่ามือรับจ้าง ที่ทางการในยุคของฟาโรห์ เมทิสแตงค์ ต้องการตามล่าเอาค่าหัวมากที่สุด… หากแต่ก็ไม่มีผู้ใดหรือว่าใครได้ล่วงรู้ว่าข้า ก็คือเขา คนนั้นที่ทุกคนนั้นตามหา…
ยกเว้น เพียงคนเดียวที่รู้….
เพราะในฉากหน้าข้าก็คือบุตรชายของท่านโหราจารย์มาติกัน ผู้เป็นมหาเศรษฐีที่มั่งคั่งที่สุดแห่งเมือง….และทรงอิทธิพลรองลงมาจากองค์ฟาโรห์

และเหล่าองค์รัชทายาท…


<ก้อง>
ผมที่ก่อนหน้าเป็นเพียงแค่ลูกกำพร้าที่ทั้งพ่อและแม่ก็ไม่ได้ต้องการอยู่แล้ว…ในชีวิตก็ไม่เหลือใคร มีเพียงแค่ป้าม้ายกับจูเนียร์ โชคยังดีที่ได้คุณแฟร้งเขาเมตตาพวกเราทั้งสามคน ให้ที่พักพิง อุปถัมภ์ให้งานทำ ส่งให้ผมได้เข้าเรียนหนังสือในโรงเรียนเหมือนกับเด็กคนอื่น ๆ แต่ในตอนนี้ทั้งป้าม้ายและคุณแฟร้ง ล้วนตายแล้ว

เมื่อป้าม้ายกับคุณแฟร้งตาย….ในสภาพที่ทั้งสองคนถูกควักดวงตาและก็ควักหัวใจออก กลายเป็นคดีดังของออสติก…
ทางการยังไม่สามารถที่จะตามตัวนำผู้กระทำผิดมาลงโทษได้…


ผมกับจูเนียร์เหลือเพียงพี่มารายาเพียงคนเดียว..(เธอคือ คู่หมั้น คุณ แฟร้ง)
บ้านของคุณแฟร้งถูกยึด…พี่มารายาทิ้งเงินเอาไว้ก้อนหนึ่งให้กับผม พร้อมกับเช่าบ้านหลังหนึ่งไว้ให้ผมอยู่…
พี่มารายาบอกผมว่าเธอกำลังหนีอะไรบางอย่าง…
เธอบอกว่าจะส่งเงินมาให้ผมอีก เธอพาจูเนียร์ไปด้วย เพราะในสภาพของผมตอนนี้ ผมคงไม่สามารถที่จะดูแลจูเนียร์ได้
เพราะผมต้องไปเรียนหนังสือในทุกวัน…
เหมือนพี่มารายาเธอกำลังหนีใครบางคนที่พยายามจะตามเกาะติดชีวิตเธอ…