ผมจองพี่แล้วนะ! (You're my girl)

“นาย...บาดเจ็บหรอ! นายเจ็บตรงไหนปูน!” เธอตกใจที่เห็นกล่องยา เผลอเรียกเขาด้วยความสนิทสนม

“เจ็บสิ เจ็บที่ใจ ยื่นมือมา!” เขาดุเธอ แต่ก็ยอมยื่นมือตัวเองไป และพึ่งเห็นว่าตัวเองมีแผลเลือดออกที่มือ

“ดูสิ คุณได้แผลจนได้” เขาทายาพร้อมกับเป่ายาให้แห้ง ส้มโอได้มองเค้าใกล้ๆ เค้าไม่ใช่เด็กอีกต่อไป เค้าคือคนที่คอยดูแลเธอต่างหาก ปูนปั้นเงยหน้าขึ้นมาสบตากับหญิงสาว

“คุณเจ็บตรงไหนอีกมั๊ย” เขาถามเสียงเบา
“ไม่..” เธอตอบเสียงอ่อยก้มหน้าลงต่ำ ทำเอาน้ำตาที่เอ่ออยู่ หยดแหมะลงที่ฝ่ามือของปูนปั้น

“ตกใจหรอ...คุณไม่เป็นไรแล้วนะ ต่อไปผมจะดูแลคุณเอง” พูดจบ ปูนปั้นจับคางของเธอขึ้นมา แล้วประทับริมฝีปากลงไปเบาๆ