วิวาห์น้ำผึ้ง

ชีวิตแต่งงานของวรรษมนและเขาที่ร่วมชีวิตกันมามันน่าจะมีความสุข
แม้เป็นชีวิตในครอบครัวปานกลางที่ไม่ร่ำรวยอะไรมากนัก
แต่คนทั้งคู่ก็รู้ว่ายังไม่มีความสุขเต็มที่นัก
แต่งงานกันมาสองปีเต็มทีเดียว วรรษมนก็ไม่มีท่าว่าจะมีลูก
หญิงสาวรู้ดีว่าเป็นเพราะร่างกายที่ค่อนข้างอ่อนแอของตัวเอง เป็นอุปสรรคใหญ่หลวงสำหรับการมีเด็ก

“คุณเบื่อไหมคะที่มีเมียเป็นนางพญาโรคา”
“ผมรักคุณ...”
เสียงนั้นอ่อนหวานนัก และหล่อนก็ไม่เคยเบื่อจะฟังซ้ำซาก
เขาใช้ปลายนิ้วข้างที่ว่างจากถือบุหรี่เขี่ยปอยผมที่ตกลงมา
“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอให้รู้เถิดว่าผมรักมน”