จากกันเพื่อ.....

จากกันเพื่อ.....

แล้ววันหนึ่งเราทั้งสองต่างก็ต้องแยกย้ายกันไปตามทางของตัวเอง ไม่มีใครผิด และไม่มีใครถูก ทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนมีเหตุผลทั้งนั้น แม้บางครั้งเราต่างก็ไม่เข้าใจเหตุผลนั้นเช่นกัน แต่เชื่อเสมอว่าอะไรที่เกิดขึ้นย่อมมีสิ่งที่ดีกว่ารออยู่เสมอ


ถนนที่เคยเดินด้วยกัน วันนี้กลับกลายเป็นเส้นทางคู่ขนานที่ไม่มีทางมาบรรจบกันได้อีก ร้านอาหารที่เคยนั่งกินทุกครั้งที่บ่นหิว กลายเป็นเพียงร้านที่ไม่แม้แต่จะเหลียวมอง สายตาที่เคยมองมาด้วยความรู้สึกมากมาย แต่วันนี้กลับกลายเป็นเพียงความว่างเปล่า รอยยิ้มที่เคยปรากฏบนใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุข วันนี้กลับมีเพียงแววตาที่เต็มไปด้วยความเฉยชาและว่างเปล่า มือที่แสนอบอุ่นทุกครั้งที่ได้สัมผัส วันนี้กลับไม่สามารถคว้ามาครอบครองได้อีกครั้ง ความห่วงใยที่เคยมอบให้ วันนี้คงกลายเป็นความห่างเหินที่ไม่ควรกลับไปรู้สึกแบบนั้นได้อีก บทเพลงโปรดที่ครั้งหนึ่งเคยไพเราะ และวันนี้ก็ยังคงเป็นเช่นนั้นเหมือนเดิม เพียงแต่ความรู้สึกที่มีต่อเพลงนั้นมันไม่เหมือนเดิมทุกครั้งที่ได้ฟัง และสุดท้ายใบหน้าที่คุ้นเคยนั้นจะกลายเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่ค่อยๆเลือนหายไปจากความรุ้สึกเมื่อเวลาผ่านไปนานจนลืมไปว่าครั้งหนึ่งเคยรู้สึกแบบนั้น