Vendetta ความพยาบาท

เรื่อง “ความพยาบาท" เป็นนวนิยายเรื่องแรกของไทยที่แปลจากนวนิยายภาษาต่างประเทศ ปรากฏว่าเป็นที่นิยมชมชอบของนักอ่านชาวไทยเป็นอย่างมาก แม้กระทั่งจากหลวงบุณยมานพพานิช (แสงทอง) นักประพันธ์
คนสําคัญของสยาม ก็เคยกล่าวถึงไว้ในคํานําของเรื่อง“ความพยาบาท”แม้จะเป็นนวนิยายฝรั่ง แต่เมื่อแปลเป็นภาษาไทย ก็ถือว่าเป็นนวนิยายเรื่องแรกที่ได้รับความนิยมชมชอบกันมาทุกรุ่นทุกสมัย ซึ่งนวนิยายเรื่องนี้ มารี คอเรลลี เขียนขึ้นเมื่อ ค.ศ. ๑๘๘๖ (พ.ศ. ๒๔๒๙) เป็นนวนิยายเรื่องที่สองของเธอ หลังจากนวนิยาย เรื่องแรกชื่อ A Romance of Two Worlds

เรื่องบรรยายถึง ชีวิตอันเงียบสงบของเคานต์ฟามิโอ โรมานี ชายชาวอิตาเลียนผู้มีบรรดาศักดิ์และมาจากตระกูลผู้ดีเก่าแก่ เป็นที่นับหน้าถือตาในอิตาลีผู้หนึ่ง ซึ่งเขาพํานักอยู่ในคฤหาสน์เก่าแก่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษ งานอดิเรกของเขาคืออ่านหนังสือและวาดรูป โรมานีเป็นผู้รักความสมถะ ชีวิตของเขาแวดล้อมไปด้วยมิตรสนิทซึ่งผลัดเปลี่ยนกันมาเยี่ยมเยียน ซึ่งล้วนเป็นผู้ที่มีความประพฤติไม่ต่างจากเขามากนัก พวกเขาเป็นผู้ที่เพลิดเพลินในหนังสือเก่า ๆ ซึ่งในจํานวนนี้มิตรสนิทที่สุดของโรมานี คือช่างเขียน ชื่อ กิโด เฟอร์รารี ซึ่งเคานต์ โรมานี รักเพื่อนคนนี้เอาเสียมากๆ เทพเจ้าเป็นพยานได้ รักจนปราศจากซึ่งความรังเกียจ ความเห็นแก่ตัวและอื่น ๆ รักชนิดที่สิงอยู่ในบ้าน ซึ่งในระหว่างเพื่อนกันเป็นของหายากมาก ในระหว่างคนที่เจริญวัยด้วยกันแล้ว ๓ คนไม่เคยมีผู้หญิงเข้ามาแผ้วพานความสัมพันธ์ของทั้งสามเลยจนกระทั่งวันหนึ่ง โรมานีได้พบเด็กสาวอายุราวสิบห้า ชื่อ นินน่า เข้าโดยบังเอิญ หล่อนผู้นี้เป็นบุตรสาวคนเดียวของขุนนางชาวเมืองฟลอเรนซ์ ที่หมดตัวเพราะการพนัน บิดาของหล่อนกล่าวกับโรมานีว่า “ลูกสาวของฉันบริสุทธิ์ บริสุทธิ์ดังดอกไม้ที่บูชาพระ” ซึ่งโรมานีก็เห็นพ้องต้องกัน เพราะ “ผู้หญิงเพิ่งจะรุ่น แตกเนื้อสาวและกักตัวอยู่กับพวกชี ตั้งแต่เล็กจะไม่บริสุทธิ์ได้อย่างไร” ทั้งสองสมรสกัน หลังจากสมรสกัน โรมานีก็ได้บุตรสาวกับนินน่าหนึ่งคน

ใน ค.ศ. ๑๘๘๔ เกิดโรคระบาดขึ้น ในเมืองเนเปิลส์ โรมานีติดโรคนี้จากผู้ป่วย ซึ่งเขาได้ให้ความช่วยเหลือด้วยความปราณี โรมานีได้รับการรักษาแต่อาการก็ทรุดหนักจนมีอาการเหมือนจะสิ้นใจ ญาติและมิตรสหายเข้าใจว่าถึงแก่กรรมแล้ว จึงพาร่างโรมารีไปฝังที่สุสานประจำตระกูล

เมื่อโรมานีฟื้นขึ้น ความตื่นตระหนกทำให้ผมของเขาเป็นสีขาวไปหมด หน้าตาก็ดูแก่ชราลงไป แต่ในความโชคร้ายก็มีลาภลอยแทรกเข้ามา เพราะ ในสุสานนั้นกลายเป็นที่ซ่อนขุมทรัพย์มหาศาลของโจรกลุ่มหนึ่ง โรมานีทราบดังนั้น ด้วยความยินดี เขาจะกลับไปหาภรรยาเพื่อแจ้งข่าวดีให้ทราบ แต่กลับไปเจอความจริงเข้าโดยไม่คาดฝันว่า ภรรยากับเพื่อนรักลักลอบเป็นชู้กันมานานแล้ว และนินน่าเองแต่งงานกับโรมานีก็เพราะเขาเป็นคนมั่งคั่ง หล่อนเกลียดชังความยากจนที่หล่อนประสบมานับแต่บิดาสิ้นเนื้อประดาตัวจากการพนัน

โรมานีสาบานว่าจะแก้แค้นเธอและอดีตเพื่อนรักให้สำเร็จจงได้ เพื่อให้สาสมกับความทรยศและการดูหมิ่นเกียรติ โรมานีจึงจึงออกจากเนเปิลส์ไป และย้อนกลับมาใหม่โดยใช้ชื่อ เคานต์ ซีซาเร โอลิว่า โรมานีทุ่มเทเงินทองและความเอาอกเอาใจจนชนะใจ นินน่า จนถึงขนาดที่นินน่ายอมทิ้งกิโด มาแต่งงานกับโอลิว่าแทน(ชื่อใหม่ของโรมานี) และโรมานีก็ฆ่ากิโดเสียในการดวลด้วยกัน ในคืนวันวิวาห์เขาก็ล่อนินน่าไปสู่สุสานประจำตระกูล แล้วเปิดเผยความจริงทั้งหมดให้รู้ เป็นเหตุให้นินน่าสิ้นชีพในอุโมงค์เก็บศพ หลังจากนั้นโรมานีก็ออกจากอิตาลีไปดำเนินชีวิตอย่างสันโดษ รอวันตายอยู่ในอเมริกาใต้