ฤารักจะร้าย

เมื่อของตายกลายเป็นของรักของหวง การทวงคืนจึงมีแต่ความหวานและความฟิน

..........


"ไม่ว่าในอดีตคุณกับฉันจะเป็นอะไรกัน แต่ตอนนี้มันไม่ใช่อีกแล้ว ได้โปรดลืมมันซะเถอะค่ะ"
มธุรดาพูดด้วยท่าทีและน้ำเสียงราวกับขอร้อง แต่มันทำให้ประกายตาของอีกคนวาบวับ
ปาลทัตหรี่ตามองริมฝีปากสีชมพูอ่อนที่ขยับขึ้นลงนิ่ง ก่อนที่แววตาของเขาจะเปล่งประกายเยาะหยัน
ความรู้สึกของปาลทัตในตอนนี้ ทั้งโกรธและเจ็บปวด
"ลืมเหรอ! มันไม่ง่ายไปหน่อยหรือดา ผมเป็นคนลืมยากเสียด้วยสิ เวลาเจ็บจะจำจนขึ้นใจ และอาจจะเผลอทำให้คนที่ทำผมเจ็บ เจ็บมากกว่าเป็นร้อยเท่า"