ผู้ชายปากแดงของสายฝน

"สรุปคือคนตัวสูงๆ นั่นคือน้องมีนใช่ไหม? ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าจะใช่น้องมีนคนนั้นจริงๆ" เมื่อเดินทางกลับมาถึงห้อง ไหวได้เป็นฝ่ายพูดออกมาด้วยท่าทางเกินจริงเล็กน้อย

"แบบว่า นั่นคือน้องมีนปากแดงปีสองที่ฝีมือวาดรูปไม่เอาไหน แต่สกิลพรีเซนท์ดีที่หนึ่งคนนั้นเลยนะ"

"ทำไมต้องน้องมีนปากแดง?" สายฝนถามออกไปตอนที่ถอดเสื้อเชิ้ตของรุ่นน้องออกแล้วหยิบเสื้อยืดตัวใหม่มาสวมแทน "เขาก็แค่ทาลิปเองนี่"

"ที่โดนเรียกว่าน้องมีนปากแดง ก็เพราะว่าปากร้ายเหมือนนางร้ายปากแดงในละครไง" ไหมว่าออกไปบ้าง "ก็ไม่เคยเห็นน้องมีนเขาด่ากันหรอกนะ แต่ดูเหมือนว่าจะมีคนไปล้อน้องเขาน่ะสิว่าเป็นอัลฟ่าทำไมชอบทาปากแดง ก็เลยโดนสวนกลับจนหน้าชาน่ะสิ"

"โดนว่าอะไรล่ะ?" คราวนี้ไหวเป็นฝ่ายถามบ้าง สายฝนเองก็รอคำตอบเงียบๆ พลางเดินไปนั่งที่ท้ายเตียงนอนเดี่ยวของตัวเองพร้อมหยิบตุ๊กตาแมวสีดำมานั่งกอดเฝ้าดูยัยไหมขาเมาท์ที่กำลังฟุ้งฝอยให้ฟังอยู่

"โดนบอกว่า 'ทาปากแดงแล้วมันทำไม ทีพวกคุณไม่เห็นมีสมองผมยังไม่สนใจเลย' ว่าแบบนี้แน่ะ"

สายฝนขำพรืด

"โอย พูดแบบนั้นเลยเหรอ?"

"เขาว่ามากันแบบนี้นะ แต่ท่าทางน้องเขาก็ดูเป็นคนแรงๆ อาจจะพูดจริงก็ได้นะ"

"เหรอ...?" สายฝนทำหน้าครุ่นคิด แต่ไหมก็แสดงความคิดเห็นของตัวเอง "อันที่จริง ถ้าฉันโดนถามว่าทำไมถึงชอบย้อมผม หรือชอบนุ่งสั้นล่อผู้ชาย ฉันก็คงด่าแบบนั้นเหมือนกันแหละ"

**********

**คำเตือน เรื่องนี้พระเอกแต่งหญิง แต่ยังหล่อมาก

ใครไม่ชอบก็ของดแสดงความคิดเห็นทางลบจนทางนักเขียนใจเสียนะคะ**