วิวาห์ดอกส้ม #ตัวร้ายครับฆ่าผมเบาๆหน่อย

ถ้าละครเรื่องหนึ่งมีนายเอกเป็นคนที่หน้าตาดีมาก มากแบบตะโกน และนายเอกเรื่องนั้นก็มีน้องชายอยู่อีกหนึ่งคนที่ก็หน้าตาดีไม่แพ้กัน ติดที่ว่าคนน้องนั้นฉลาดน้อยไปนิดนึง และขี้อิจฉาไปหน่อย

ทั้งสองเคยเป็นพี่น้องที่รักกันมากจนกระทั่งวันหนึ่งได้รู้จักกับตัวร้ายที่เข้ามาทำธุรกิจกับพ่อ ซึ่งก็เข้าทางพล็อตละครตลาดคือตัวร้ายหลงรักนายเอก รักหัวปักหัวปำประหนึ่งคนโดนของ หลงที่แบบชาตินี้ต้องเอามาเป็นเมียให้ได้ แต่!!! น้องของนายเอกก็ดันหลงรักตัวร้ายหัวปักหัวปำเหมือนโดนของเช่นกัน รักมันเหลือเกิน หลงมันจนหายใจเข้าออกก็มีแต่มัน

แล้วเป็นไง………

สุดท้ายก็โดนตัวร้ายหลอกใช้ เข้าทำนองครองธรรม เข้าทางคนน้องหวังหลอกใช้เพื่อเป็นสะพานทอดไปสู่คนพี่

แต่น้องของนายเอกด้วยความฉลาดน้อยเป็นทุนเดิม ทำให้ตัวเองพลาดตั้งท้องกับตัวร้าย จริงๆต้องเรียกตั้งใจปล่อยให้ท้องเพราะจะจับตัวร้ายมากกว่า พอตัวร้ายมันรู้ก็เลยจะให้ไปเอาเด็กออก แต่น้องของนายเอกไม่ยอมและเรียกร้องให้ตัวร้ายรับผิดชอบ

คำถามมีอยู่ว่า ทุกคนคิดว่าไอ้คนเลวๆอย่างตัวร้ายมันจะรับผิดชอบง่ายๆไหม?

อย่างที่ทุกคนรู้ แต่น้องของนายเอกไม่รู้ เพราะ นอกจากมันจะไม่รับผิดชอบอะไรใดๆแล้วมันยังบอกอีกว่าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกมัน ดู๊ดู ดูมันพูด เด้าก็เด้าอยู่คนเดียวเนาะ พอท้องป่องบอกไม่รู้ๆๆ ชาติชั่วเกินจะบรรยาย

แล้วน้องนายเอกก็เป็นอะไรก่อน บ้านก็รวย หน้าตาก็ดียังจะไปตื้อให้มันรับผิดชอบอยู่นั่น นี่ไม่เรียกฉลาดน้อยแล้วมั้ง สุดท้ายเป็นไง โดนมันทำร้ายทั้งร่างกาย ทั้งจิตใจ จากที่เคยรักพี่ชายมากก็กลายเป็นเกลียดมาก เปลี่ยนบทจากตัวประกอบธรรมดาสู่ตัวริษยาเลเวลสูง แต่ไม่ว่าจะทำยังไงตัวร้ายมันก็ไม่หันมามองเลย แถมยังโดนเกลียดหนักเข้าไปอีกเพราะดันไปทำให้นายเอกเจ็บตัว แล้วสุดท้ายตัวเองก็ต้องตายด้วยน้ำมือของตัวร้ายในตอนสุดท้ายของเรื่องอยู่ดี

จะว่าไงดี นี่คงเป็นละครประเภทที่คนอย่าง ‘กลกันต์’ ดูครั้งเดียวแล้วไม่คิดจะหยิบขึ้นมาดูอีกเลย…..แต่ใครจะคิด ว่าวันหนึ่งตัวเองจะตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตอนนี้เขาได้กลายเป็นตัวละครผู้ฉลาดน้อยตัวนั้นไปเสียแล้ว แถมตอนนี้ก็กำลังตั้งท้องได้สี่สัปดาห์อีก โอเอ็มจี!!!

เอ่อ……..กรณีแบบนี้เราสาธุได้ไหมครับ มันอดไม่ได้จริงๆ