สาวน้อยเก็บตกของพ่อเลี้ยงภู

ชบาถูกแม่เลี้ยงหลอกบังคับให้ไปขายตัว

สาวน้อยหนีเตลิดไปขึ้นรถกระบะคันหนึ่งและแอบซ่อนอยู่ตรงนั้น

เธออธิษฐานขอพรจากมารดา กับดวงดาวที่ท่านชี้บอกเธอ ว่ามีนางฟ้าใจดีอยู่

เธอขอพรให้เธอได้มีชีวิตใหม่



ภูดิศพบว่ามีสาวน้อยแสนน่ารักคนหนึ่งมาขึ้นที่ท้ายรถกระบะของเขา

เขาได้เก็บเธอมาดูแล ลูกนกหลงรังแสนน่าสงสาร

คืนหนึ่งเขาได้กระทำการที่เรียกได้ว่าไม่ได้ตั้งใจกับชบา

ทว่าคืนนั้นกลับเป็นคืนผูกใจเขา 

รักเด็กไปแล้วจะทำยังไง เด็กไม่ยอมให้รับผิดชอบ แต่เขาก็ดื้อและอยากได้นั่นแหละ

โปรยปราย

“คุณภูมีเรื่องอะไรหรือคะ หนูทำอะไรไม่ดีไปหรือเปล่าคะ”

รีบถามทันที คนที่นั่งจิบไวน์ทำใจกล้าอยู่ถึงกับยิ้มนิดๆ วันนี้เขามึนๆ มาเล็กน้อยจากในงาน เลยมาเติมอีกนิดเพื่อเพิ่มความกล้า

ก็ริจะเดินหน้าจีบเด็ก...ก็ต้องกล้าๆ กันหน่อย

จีบเด็ก

ก็แบบนั้นแหละเขากำลังจะจีบเด็ก ตะล่อมเด็กให้มายอมเป็นของเขา

“มานี่สิ”

เขาว่า ชบาเดินไปใกล้เขา เธอยังคงมองเขาด้วยนัยน์ตาขลาดๆ พ่อเลี้ยงหนุ่มประสานมือไว้บนตัก และมองเธอแบบหัวจรดเท้าด้วยสายตาที่ทำให้ชบาถึงกับหน้าแดง

“ชบาอายุเท่าไหร่แล้วนะ”

“เอ่อ...” คิ้วสวยขมวดนิดๆ ไม่คิดว่าเขาจะถามคำถามแบบนี้

“สิบเก้าค่ะ”

“คิดว่าคนอายุสามสิบแปดนี่แก่ไปไหมสำหรับเธอ...” เขากระแอมแล้วใช้มือถูสันจมูกเบาๆ แก้ขวย

“เอาแบบนี้ดีกว่า พ่อของชบาอายุเท่าไหร่?”

“เอ่อ...” เขายิ่งถามเธอก็ยิ่งงง แต่ก็ตอบเขาไปตรงๆ

“พ่อของชบาอายุสี่สิบเก้าแล้วล่ะค่ะ”

“โล่งอกไปนิดหนึ่งที่พ่อของชบาแก่กว่าฉันมาก”

เขาว่าแล้วหัวเราะ พลางมองหน้าเธอด้วยนัยน์ตาเป็นประกาย

“คิดยังไงกับคนอายุสามสิบแปด ถ้าเกิดว่าคนอายุนี้จะมาจีบชบา”

“เอ๋?” ชบาเบิกตานิดๆ เมื่อมองสบตากับเขา หน้าหวานของเธอก็แดงเรื่อ

หัวใจเธอเต้นกระหน่ำเร็ว

โอ...

มือของเขาเอื้อมมือมาจับมือของเธอ ตกใจนิดๆ ที่พบว่ามันเย็นเชียบ และสาวน้อยของเขาก็ตัวแข็งทื่อเลยทีเดียว

พ่อเลี้ยงหนุ่มยิ้มใส่ตาเธอ แล้วเอ่ยย้ำอีกหน

“ตอบหน่อยสิชบา คิดยังไงถ้าคนอายุสามสิบแปดมาจีบชบา คิดว่าเป็นไอ้เฒ่าหัวงูหลอกเด็กไหม? หรือว่าคิดว่าแก่ไปไม่เหมาะสม”

“คะ คือ หนูยังไม่เคยมีคนมาจีบเลยล่ะค่ะ ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ ตอบคุณไม่ได้หรอกค่ะ”

“งั้นก็เคยเสีย ตอนนี้คนอายุสามสิบแปดปีกำลังจะจีบชบา”