หยางจูคุณหนูรองตัวร้าย

คุณหนูรองผู้จืดจาง อัปลักษณ์ เป็นเสมือนคนไร้ค่าของตระกูล นี่คือข่าวลือเรื่องคุณหนูรองตระกูลหยางนามว่า “หยางจู” ใครเลยจะรู้ว่านางเป็นเสมือนหยกล้ำค่าเลยก็ว่าได้ การเก็บงำความสามารถเป็นเรื่องถนัดของหยางจูเลยทีเดียว ไม่เช่นนั้นนางคงไม่เป็นหลานคนโปรดของฮูหยินผู้เฒ่าหยางไปได้หรอก
ตามฐานะแล้วหยางจูเป็นเพียงบุตรสาวฮูหยินรองไม่มีหน้ามาเหยียบเรือนใหญ่แห่งนี้ด้วยซ้ำ ที่นางมาทุกวันคนอื่นล้วนคิดว่านางมาปรนนิบัติฮูหยินผู้เฒ่าก็เท่านั้น แต่ก็ยังมีคนอิจฉานางอยู่ดีที่ได้เข้าออกเรือนนี้หยางจู จึงถูกกลั่นแกล้งไม่เว้นแต่ละวัน เจ้าตัวก็ไม่นึกโกรธจนต้องวิ่งโร่ไปฟ้องท่านย่า นางยังคงอยู่อย่างเจียมตัวเสมอเพราะคนที่กลั่นแกล้งนั้นก็คือบุตรสาวของฮูหยินเอกนั่นเอง หากมีเรื่องขุ่นเคืองมารดาของหยางจูจะลำบากเอาได้

“น้องรองเจ้าต้องทาแก้มสีสดๆ รู้ไหมชายหนุ่มได้มองย่อมตกตะลึงในความงามของเจ้า จริงไหมพวกเรา”
“คิกคิก จริงด้วยคุณหนูรองท่านช่างสวยงามกว่าผู้ใด”
“ขอบคุณพี่สาวข้าจะเชื่อฟังท่านเจ้าค่ะ ท่านว่าดีข้าก็ว่าดี”
“ดีมากเชื่อข้า รับรองเจ้าจะมีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิต”
“คุณหนูท่านก็ทราบว่าคุณหนูใหญ่กลั่นแกล้ง ท่านยังจะทำตามอีกประเดี๋ยวบ่าวจะเช็ดให้นะเจ้าคะ เราจะต้องไปที่เรือนฮูหยินผู้เฒ่าแล้ว”
“ไม่ต้องหรอกเสี่ยวฟาง แบบนี้ก็สวยดีไปกันเถอะ”
“คุณหนู”
หยางจูตั้งใจทำตามที่พี่สาวบอก ทาแป้งหนาเตอะ แก้มแดง ปากแดง เดินไปยังเรือนท่านย่ามิยอมให้สาวใช้เช็ดออก สิ่งที่หยางจูต้องการคือให้ท่านย่าของนางได้พบเห็นสิ่งนี้ มาดูกันว่าพี่สาวจะเจอกับอะไร
“เชื่อท่าน มีแต่เรื่องดีอย่างนั้นเหรอ เช่นนั้นมาดูกันว่าดีหรือร้ายพี่สาว หึหึ” ....