ใต้ดาวเดียวกัน

ถึงแม้จะห่างไกลกันแค่ไหน แต่เราก็ยังอยู่ใต้ 'ดาว' ดวงเดียวกัน

------------------------------

"ต้น" เงียบกันไปสักพัก จู่ ๆ รริชาก็เรียกชื่อคนที่นั่งอยู่ข้างกันด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"ครับ" รชานนท์รับคำเสียงเบา

"ถ้าคิดถึงกันมาก ๆ ก็ให้มองดาวแล้วกันนะ" มุมปากจิ้มลิ้มยกยิ้มบางเบา

"ทำไมล่ะ" คิ้วหนาเลิกขึ้นด้วยความไม่เข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการจะสื่อ

"ก็อย่างน้อยเราก็ทำให้รู้ว่าเรายังอยู่ใต้ดาวดวงเดียวกันไง" นัยน์ตาคู่สวยเหม่อมองไปยังดวงดาวนับล้านที่ลอยอยู่บนท้องฟ้ายามค่ำคืนนี้

"เหอะ จะรู้ได้ไงว่าอยู่ใต้ดาวเดียวกัน ดาวมันมีเป็นล้านเลยนะ" แกล้งตีรวนไปอย่างนั้น

"นี่ มันก็เหมือนกันแหละนะ" คนตัวเล็กส่ายหน้าอย่างเซ็ง ๆ หมดกันความพยายามที่จะสร้างบรรยากาศโรแมนติก

"อ๋อ..." ร่างสูงไหวไหล่ขึ้นเล็กน้อยอย่างกวน ๆ

"คนอะไร ไม่รู้จักความโรแมนติกเลยสักนิด" อดที่จะว่าเข้าให้ไม่ได้ เพราะหมั่นไส้ท่าทางนั่นของอีกฝ่ายเหลือเกิน

"ถึงจะไม่โรแมนติก แต่เด็กใต้คนนี้รักจริงนะ" ดวงตามีประกายวาววับ

"แหวะ...เสี่ยวเวอร์" ถึงจะพูดอย่างนั้น แต่ใบหน้าเนียนสวยก็แดงก่ำ




#ต้นกล้าใบชา