รวมนิยาย อาถรรพ์ป่า

“โอ๊ยๆๆ …ช่วยด้วย ลงมาช่วยข้าที่จายแสง จายโพ”
“ไอ่ส่างพอ เอ็งมันตายไปแล้วยังจะมาหลอกพวกข้าอีกหรือวะพวกข้าอุตส่าห์จะออกตามล่าได้เสือผีนั่นเดี๋ยวก็ทิ้งให้เป็นผีไม่มีญาติอยู่ที่นี่เสียหรอกมึง”จายแสงบ่นด้วยเสียงอันดัง
“มันมาแล้วๆๆ นั่นมันกำลังมา”
มันยกมือที่ห้อยร่องแร่งชี้เข้าไปยังแนวป่าด้านข้าง ก่อนที่จะลดมือลงมาแล้วพยายามกระเถิบตัวหนี
เสียงโฮ้กฮื่มดังมาร่างลายเหลืองสลับดำที่มีหัวอันใหญ่โตค่อยไเยื้องย่างออกมา แสงจันทร์ในคืนเดือนแรมสาดส่องลงมา ทำให้เห็นมันได้อย่างชัดเจน ท่าทางอันลนลานของไอ้ส่างพอดูแล้วช่างน่าสงสาร ขนาดว่ามันเป็นผี มันก็ยังลนลานหนีเพื่อเอาชีวิตรอด
จายโพประทับปืนขึ้น แต่ด้วยที่มันยังคงเคลื่อนไหวยังไม่สามารถที่จะจับจุดตายมันได้ จบมันกระโดดแผ่วตะครุ่บร่างของส่างพออีกครั้ง
“อ๊าคๆๆ” เสียงวิญญาณของส่างพอร้องด้วยความเจ็บปวด
จายโพกระดิกนิ้วที่อยู่ในโก่งไกรปืน แต่ขยับนิ้วยังไงมันก็สับไม่แตกจนไอ้เสือร้ายมันตวัดร่างนั้นขึ้นหลังคำรามเสียงโฮ้กฮื่มแล้วก็เดินไปอย่างไม่รีบร้อนนัก ราวกับจะท้าทายมนุษย์ จายโพรีบหักลำจะเปลี่ยนเป็นกระสุนลงอาคมแต่มันเดินหายลับไปในความมืดแล้ว
“มันเป็นเสือผีจริงๆ ปืนธรรมดาไม่สามารถจัดการมันได้”