สารตั้งต้นของรักร้าย

ความเข้าใจผิด เมื่อทุกอย่างกระจ่างแจ้งก็เกือบสายไปเสียแล้ว
เขาเข้าใจผิดคิดว่าเธอคือต้นเหตุของการเสียชีวิตของน้องสาวของเขา
"ผมไม่สนว่าเธอจะบอกว่า ฉันไม่ได้ทำ ฉันเปล่า.. ผมดูตามหลักฐาน"
"ฉันก็คือผู้ถูกกระทำเหมือนกัน นายควรดูหลักฐานที่ว่ากล่าวฉันให้ดีๆอีกรอบไหม?...ฉันบอกว่าฉันไม่รู้เรื่อง ฉันโดนน้องคุณหลอกมา"...ฉันอุทธรณ์เขาไปอีกรอบ แต่ความที่ฉันไม่ทันระวังตัวนั้น
"อย่า อ๊าอย่าทำฉัน..อื้อ..คนบ้า" ฉันขอร้องเขาทั้งน้ำตา เมื่อเขาซุกใบหน้าแกร่งลงมาตามซอกคอของฉันอย่างอุกอาจไม่ทันตั้งตัว
"เธอจะได้รู้ไง ว่าความเจ็บปวดทรมานเป็นอย่างไร"ผมกระชากชุดของเธออย่างแรงจนกระดุมเสื้อขาดกระเด็นไปอย่างไร้จุดหมายหลายต่อหลายเม็ด
"ไม่ปล่อยฉัน ไอ้บ้า ปล่อย อื้อ " เขาซุกไซ้ซอกคอฉันอย่างไม่ปราณี มันทั้งเจ็บ สยิวและรุนแรง เขาล็อคดวงหน้าของฉันไว้ด้วยฝ่ามือหนาใหญ่แข็งดั่งคีบเหล็ก ฉันหายใจไม่เป็นส่ำ เมื่อถูกริมฝีปากของเขาครอบครองบดขยี้ลงมาอย่างรุนแรง เจ็บ มันเจ็บ
"นี่คือบทลงโทษของคนปากแข็ง จำไว้ นี่แค่เบาๆ แล้วเธอจะรู้ว่านรกบนดินเป็นอย่างไร" ผมบดจูบปากนุ่มของเธอจนพอใจแล้วผมรู้สึกถึงน้ำอุ่นๆติดริมฝีปาก น่าจะเลือด ใช่มันคือเลือด ผมจึงผละออกอย่างอดใจไว้ ยังก่อนยังมีหลายบทที่เธอยังไม่รู้ ว่าเธอไม่ควรมาแหย่เสืออย่างเขา
"ไอ้บ้า ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่เกี่ยว"ฉันเถียงออกไปอย่างไม่กลัว เอาซิ ตายเป็นตาย ใหญ่มาจากไหนถึงมาทำอะไรๆป่าเถื่อนแบบนี้กับฉัน สู้แค่ตายโว้ย
"ฉันยังบ้าได้มากกว่านี้อีก จำไว้ รีบไสหัวไปก่อนฉันจะขย้ำเธอ"ผมรีบไล่ยัยนี่ไปไกลๆก่อนผมจะอดใจไม่อยู่ แต่ผมยังต้องสั่งสอนเธออีกหลายบทเรียนเลยล่ะ
"จับตาดูอย่าให้คลาดสายตา เมื่อฉันต้องการ ต้องได้"ผมสั่งลูกน้องให้จับตายัยนี่ เมื่อเธอก้าวลงจากรถไป แล้วเธอจะรู้ว่าที่นี่ใครใหญ่