บารมีอัคคีนัย

การได้พบเจออาเพลิงเป็นเพียงแสงสว่างเดียวในชีวิตของผม ผมถึงปฏิญาณกับตัวเองว่าจะไม่ทำร้ายตัวเองจนเกือบตายอีกเด็ดขาด เพราะอาเพลิงถึงทำให้ผมอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป


เพลิง อัคคีนัย ผู้ได้ชื่อว่าเป็นมาเฟียเก่าแก่ล้มมาเฟียหน้าใหม่ที่เอาแต่กร่างมาได้แล้วหลายครั้ง แต่จู่ๆก็มีเรื่องให้เขาปวดหัวเมื่อเพื่อนสนิทตัวเองชิงฆ่าตัวตายเพราะหนีปัญหาชีวิตพร้อมฆ่าภรรยาตัวเองแต่ใจไม่ถึงพอที่จะฆ่าลูกในวัย 20

และตอนนั้นเพลิงที่ได้ไปบ้านเพื่อนตัวเองหลังจากรู้ข่าวก็เห็นสลิณนอนหายใจโรยรินเพราะกินยาเกินขนาดเพลิงจึงรีบช่วยอีกฝ่ายและหลังจากนั้นสลิณก็ได้มาเป็นลูกเลี้ยงอีกฝ่ายไปโดยปริยาย

จากที่เป็นเด็กที่เพลิงหาว่าไม่น่าสนใจ เลี้ยงไปก็เปลืองข้าวสุกทุกวันนี้เขากลับกลายเป็นอาหารว่างของชายที่แสนเจ้าเล่ห์อย่างเพลิงไปเสียได้

.....

“จำอาได้ไหม” เพลิงเอ่ยถามร่างเล็กที่นอนจ้องเขาตากระปริบ สลิณพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเบือนหน้าหนีเหตุการณ์ก็ผ่านมาหลายวันแล้วแต่มันยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำของเขาไม่เปลี่ยน

“ต่อไปนี้อาจะดูแลเราเอง” เพลิงพูดจบร่างเล็กจึงหันกลับมามองก่อนจะจับมือหนามาทาบแก้มตนเองพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสายแต่ไม่มีเสียงสะอื้นแม้แต่นิดเดียว

.......

ปล.ช่วงแรกเพราะปมชีวิตน้องน้องเลยไม่ค่อยพูดเหมือนเป็นใบ้