ไม่เคยเป็นของใคร

โปรย
ภายใต้คำว่าเพื่อนของลูกพีช การ์รันย์เป็นแค่ทาสคนหนึ่งเท่านั้นที่คอยยัดเหยียดความเจ็บปวดทุกข์ทรมานใจให้ทุกครั้งที่เจอกัน แต่สำหรับการ์รันย์แล้ว ลูกพีชเป็นเหมือนของขวัญล้ำค่าเพียงคนเดียวที่อยู่ในใจมาตลอดตั้งแต่แรกเจอ แต่ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ทั้งคู่ล้ำเส้นของความสัมพันธ์…

"ไอ้กระจอก อย่าสะเออะมาอยู่ใกล้กู มึงมัน.."

"กูรักมึงไงพีช!!"

"มึงหัดดูสภาพตัวเองก่อนมั้ยว่าตัวเองทุเรศแค่ไหนไอ้เหี้ย ก่อนจะมาบอกว่ารักกู"

"อึก อือ...อออ"

"แค่กูเมา แล้วเผลอมีอะไรกับมึงก็เป็นเรื่องเหี้ยที่สุดในชีวิตกูแล้ว ตอนนี้กูโคตรขยะแขยงตัวเองสุดๆ เลยวะ!!"

มิหนำซ้ำก่อนจากกันไกลลูกพีชยังทิ้งความเจ็บปวดปางตายฝากบาดแผลขนาดใหญ่ไว้ในใจให้การ์รันย์มานานเกือบ 9 ปี กระทั่งโชคชะตาฟ้าลิขิตขีดเส้นให้ทั้งคู่หวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง ความรู้สึกของลูกพีชที่เคยมีกลับเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล ทันทีที่เจอหน้าการ์รันย์เพียงแค่เสี้ยววินาทีเดียว...

"หมดเวลาแล้วค่ะคุณพีช หมดเวลาที่ต้องมานั่งร้องไห้คร่ำครวญถึงเรื่องในอดีตแล้วนะคะ ถ้าชอบคุณการ์รันย์จริงๆ…ลุยเลยค่ะ!!"

ความรู้สึกผิด หรือความรัก?

การกลับมาครั้งนี้ลูกพีชจะตามง้อการ์รันย์ได้หรือไม่...ฝากเอ็นดูเป็นกำลังใจกันด้วยนะคะ❤️