คุณป๋าของชมพู

คำเตือน!!! อย่าคิดฝากลูกไว้กับเพื่อน!!!

คำโปรย

เพราะอันตรายรอบด้านที่มีมากเกินไปจึงทำให้เควินตัดสินใจให้ลูกสาวที่เป็นแก้วตาดวงใจเพียงคนเดียวห่างจากอ้อมอกคนเป็นพ่อแม่ แล้วยกให้เพื่อนสนิทรุ่นน้องที่ไว้ใจกันมากที่สุดดูแลจนกว่าเด็กสาวจะเติบโตและพร้อมที่จะเผชิญโลกกว้าง โดยที่คิดไม่ถึงเลยว่ามันคือการเอาน้ำมันไปไว้ไกล้ๆกองไฟ เมื่อลูกสาวที่เติบโตขึ้นมาสวยสะพรั่งจนเกินกว่าคุณป๋าจำเป็นอย่างเขาจะห้ามใจไหว 



กรณ์ (การันต์ ยศพัฒน์) 

ประธานบริษัทผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ เขาหล่อ รวย มีลูกสาว 1 คน ซึ่งเป็นลูกที่รุ่นพี่ที่นับถือกันฝากเลี้ยง ยิ่งนับวันหญิงสาวยิ่งสวยสะพรั่ง แล้วเขาจะหักห้ามใจไม่ให้รักเธออย่างไรดี 

ชมพู (พลอยชมพู โนอาร์) 

ดาวคณะบริหารธุรกิจปี 4 ลูกสาวของคุณป๋ากรณ์ เธอไม่เคยคิดกับเขาแบบพ่อลูกเลย ตั้งแต่เล็กจนโตเธอก็แอบชอบคุณป๋ามาโดยตลอด แอบยั่วทุกครั้งทีมีโอกาส และความรักครั้งนี้เธอจะต้องสมหวัง 



ตัวอย่างเนื้อหา



" ไปไหนมา!! " 

ชมพูด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เธอมีความกล้ามากขึ้น แม้จะตกใจแต่ยังกล้าที่จะแข็งข้อกับชายร่างสูงตรงหน้า 

" ไปกินเหล้ามาค่ะ พอใจไหมคะ " 

หลังจากที่พูดจบชมพูก็หันหลังเตรียมจะเดินเข้าห้อง แต่ก็โดนมือหนาของร่างสูงรั้งเอาไว้ซะก่อน เขากระชากตัวเธอให้หันกลับมาจนเธอเซถลาเข้าไปซบกับหน้าอกแกร่งนั่นโดยไม่ตั้งใจ 

" ปล่อยชมพูเดี๋ยวนี้นะ คุณป๋าไม่มีสิทธิ์มารังแกชมพูแบบนี้นะ " 

" ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์ ลืมไปแล้วหรอฉันเป็นผัวเธอนะชมพู " 

การันต์พูดออกมาอย่างถือสิทธิ์ด้วยความโมโหปนหงุดหงิดที่เธอออกไปดื่มมาจนเมามายขนาดนี้ ถ้าหากเกิดอะไรไม่ดีขึ้นมาแล้วเขาจะทำยังไง 

" คุณเป็นผัวชมพูหรอคะ ชมพูไม่เห็นรู้เรื่องเลย " 

" นี่!!! " 

ยังไม่ทันที่ร่างสูงจะได้เอ่ย ร่างบางของชมพูก็เอ่ยขัดออกมาเสียก่อน 

" ได้กันคืนเดียวแถมหลังจากได้กันคุณป๋ายังไม่สนใจชมพูเลยแม้แต่นิดเดียว ชมพูต้องรู้สึกยังไงหรอคะ ไม่แค่นั้นนะคะวันนี้ชมพูเห็นเต็มตาว่าคุณป๋าชวนผู้หญิงคนอื่นไปกินข้าวต่อหน้าต่อตาของชมพู นี่ขนาดแค่ไปทำงานวันแรกชมพูยังรู้สึกเซอร์ไพรส์ขนาดนี้เลยค่ะ แล้วถ้าชมพูทำงานไปเรื่อยๆไม่รู้ว่าจะมีเรื่องอะไรเซอร์ไพรส์อีกนะคะว่าไหม " 

ร่างบางพูดออกไปพร้อมกับมองหน้าเขา อย่างต้องการคำตอบว่าผู้ชายคนที่เธอรักยังเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า หรือว่าเป็นแค่ซาตานที่คอยทำร้ายจิตใจของเธอซ้ำแล้วซ้ำอีกเหมือนตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา

" นี่เธอประชดฉันหรอชมพู หรือว่าเธอหึงฉัน " 

ร่างบางเค้นหัวเราะมุมปากออกมา 

" หึงหรอคะ ชมพูมีสิทธิ์หึงด้วยหรอคะ "

คำตอบของเธอทำเอาร่างสูงชะงักไปเหมือนกัน เขาอยากจะตะโกนบอกเธอเหลือเกินว่าทำไมจะไม่มีสิทธิ์ในเมื่อเขารักเธอ เราคือคนคนเดียวกันอย่างสมบูรณ์แล้ว แต่ติดตรงที่ว่าเขาทำแบบนั้นไม่ได้ 

" รู้ตัวก็ดีชมพู เธอไม่มีสิทธิ์มาหึงหวงฉันกับใครทั้งนั้น และอีกไม่นานซินดี้ก็จะเข้ามาเป็นแม่เลี้ยงของเธอ " 

คำพูดที่แสนบาดลึกเข้าไปในหัวใจของชมพูมันจึงทำให้ตอนนี้น้ำตาของเธอไหลอาบแก้มลงมาอย่างห้ามไม่ได้ เธอไม่ได้อยากร้องไห้ ไม่อยากอ่อนแอ แต่สถานการณ์มันบังคับให้น้ำตาของเธอต้องไหลออกมา 

" ค่ะ ชมพูรู้ตัวดีว่าอยู่ในสถานะไหนเป็นได้แค่ไหน " 

" ดี แล้วอย่ามาตามหึงหวงฉันทีหลังให้ฉันต้องปวดหัวล่ะ " 

ร่างบางกำหมัดแน่นด้วยความเหลืออด อะไรกันที่ทำให้คุณป๋าของเธอเปลี่ยนไปถึงขนาดนี้ 

" ถ้ารักกันมากขนาดนั้น ก็ไม่ต้องมายุ่งกับชมพู ปล่อยนะ ปล่อยชมพูเดี๋ยวนี้ " 

" ไม่ปล่อย! ฉันยังคุยกับเธอไม่รู้เรื่อง เด็กดื้อแบบเธอต้องโดนลงโทษ พยศดีนัก คืนนี้ก็ไม่ต้องนอน " 

" ปล่อยนะ...ปล่อย! "  

" คุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน คุณไม่ใช่คุณป๋าคนนั้นของฉันอีกแล้ว คุณมันคือปีศาจ คนบ้าอำนาจคนเลือดเย็น คิดจะพูดดีด้วยก็พูดอย่างนั้นหรอคิดจะไล่ก็ไล่ก็ได้หรอ คุณเห็นฉันเป็นอะไรคะ จะพาคนอื่นมาหยามหัวใจฉันยังไงก็ได้อย่างนั้นหรอ คนเจ้าชู้ คนกะล่อน ปลิ้นปล้อน คนนิสัยไม่ดะ(ดี)...อื้อ..." 

การันต์ไม่ปล่อยให้เธอได้ก่นด่าเขาอีกแล้วเขาก้มหน้าลงมาประกบจูบเธออย่างแรง จนได้กลิ่นคาวเลือดออกมาจากปากของเธอ ผสมกับกลิ่นแอลกอฮอล์ซึ่งเป็นตัวกระตุ้นความต้องการให้เขาได้เป็นอย่างดี เขาจูบเธอด้วยความเสน่หามากกว่าแรงอารมณ์โกรธที่มีด้วยซ้ำ เขาคิดถึงเธอเหลือเกินตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนที่ไม่ได้คุยกัน ไม่มีคืนไหนเลยที่เขาไม่คิดถึงสัมผัสหอมหวานนั่น แล้วคืนนี้เขาจะไม่มีทางปล่อยเธอไปเด็ดขาด จนกว่าเขาจะหายคิดถึงแม่กวางน้อยคนนี้ของเขา