ฉันไม่ใช่ภรรยาของนายท่าน

อบเชย...อดีตบอดี้การ์ดสาวห้าวที่ใช้ชีวิตอิสระเพียงลำพังมาโดยตลอด ไม่คิดว่าวันหนึ่งชะตาจะชักพาให้ต้องก้าวเข้าสู่วังวนของการชิงดีชิงเด่น โดยมี เขา...ผู้ที่อยู่ในจุดเหนือสุดเป็นสารตั้งต้นของเรื่องวุ่นๆทั้งหลายที่เกิดขึ้นในชีวิตของเธอ

ภรรยาที่ได้มาจากการถูกคลุมถุงชน ต่อให้จะสวยหยาดฟ้าเพียงใด เตโช ก็ไม่เคยคิดจะเหลียวแล จนกระทั่ง...ภรรยาที่เคยน่าเบื่อน่ารำคาญในวันนั้นกลับมีบางอย่างที่ผิดแปลก แปลกไปจนชวนให้เริ่มเกิดความรู้สึกแปลกใหม่ ภรรยาที่เคยตามตื๊อแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของตามติดชีวิตสามีในวันนั้นกลับหายหน้าหายตาเข้ากลีบเมฆชนิดที่ไร้เงาหัว และยังกล้าเมินเฉยต่อเขาทั้งที่ไม่เคยมีใครทำเช่นนั้นมาก่อน เขาคือนายท่านสุริเยนทร์ผู้นำตระกูลสหัสรัวสีเชียวนะ ผู้ที่เป็นจุดศูนย์กลางและจุดสนใจมาโดยตลอด
แต่เธอทำราวกับว่าถ้อนคำที่เคยเอื้อนเอ่ยว่ารักเขานักรักหนาก่อนหน้านั้น เป็นคำโกหกทั้งเพ
สรุปแล้วความรู้สึกของเธอเป็นเช่นไรกันแน่
แล้วความรู้สึกของเขาเล่า ในวันที่ไม่มียัยตัวน่ารำคาญมาตามตอแยเรียกร้องความสนใจไปวันๆ เขาควรจะดีใจไม่ใช่เหรอ แต่กลับเป็นเขาเสียเองที่พยายามเอาตัวไปตามติดชีวิตของเธอ
โดยมีความอยากกลั่นแกล้งเป็นตัวต้นเหตุ
...
ฝากงานเขียนเรื่องนี้ของไรต์ด้วยนะคะ
หวังว่าจะถูกใจและถุูกจริตของใครหลายๆคน
หากมีข้อผิดพลาดใด ไรต์ฝึกหัดคนนี้ขออภัยไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะ
ขอให้สนุกกับการอ่านทุกคนค่ะ เยิฟๆ