ขอเพียง(แค่)ได้รัก

แม้จะรู้ตัวว่าไม่คู่ควรกับเขาคนที่เธอนั้นแอบรัก แต่เธอก็ไม่อาจห้ามความรู้สึกของตัวเองได้ ขอเพียงแค่ได้รักเขาข้างเดียวก็ดีมากแล้ว

**********************

อัยย์รินเด็กสาวที่สูญเสียมารดาไปในตอนที่เธอนั้นมีอายุเพียง12ปีเท่านั้น จากนั้นจึงได้รับการอุปการะจากเพื่อนรักของมารดาจนกลายมาเป็นคนในครอบครัวกิตติลักษณ์แห่งไร่ภูลม



“ดิน…ฉันว่าอุ่นชอบแก”

“แล้วยังไงครับ ตอนนี้ผมยังไม่คิดมีใคร”

อัยย์รินที่เดินผ่านมาได้ยินพี่ชายทั้งสองคนคุยกันรู้สึกใจห่อเหี่ยวขึ้นมาทันทีเมื่อได้รับรู้ถึงความรู้สึกของพี่ชายที่เธอแอบรัก



“แม่ว่าตาดินกับหนูแพรวดูเหมาะสมกันดีนะ อุ่นคิดว่ายังไงลูก”

“เอ่อ…ดูเหมาะสมกันมากเลยค่ะ”

คำว่าเหมาะสมที่อัยย์รินเอ่ยตอบผู้เป็นแม่ไปนั้นทำให้เธอรู้สึกปวดใจกับความจริงข้อนี้เหลือเกิน


****************
นิยายรัก