ร้ายกลายรัก My Sky

สำหรับผม เธอคืออะเดล ดอกไม้งดงามสดใสของโลกใบนี้

ส่วนผมคือสกาย ผู้ไม่สมควรเกิดมาบนโลกใบนี้ที่สุด



“พี่เลิกกับเขาแล้ว พี่มาหาเดลเหมือนเดิมได้หรือยัง ?”

“ทำไมถึงเลิกกัน ?” เดลถามเป็นคำแรกทันที

“เขาเป็นคนขอเลิก บอกว่าพี่น่าเบื่อ”

อะเดลกะพริบตาปริบ ๆ “จริงเหรอคะ?”

“ทำไมไม่บอกว่าเขามาหาเรื่อง วันนี้พี่เพิ่งรู้ว่าทำไมเดลถึงไม่ให้พี่มาหา โมโหด้วยนะที่มีอะไรแล้วไม่ยอมบอก พี่หลงคิดไปว่าเดลไม่อยากเจอพี่เพราะเรื่องอื่น”

“เดลไม่อยากเป็นตัวปัญหาในชีวิตใคร ถ้าพี่กายมีเขาแล้วมีความสุข เดลก็ดีใจด้วย แต่ถ้าวันหนึ่งพี่กายอยากกลับมาตรงนี้...ก็มีเดลเหมือนเดิม”

ทั้งสองคนมองหน้ากัน สายตาของเขาวูบไหวเหมือนแสงเทียนยามต้องลม มันไม่ได้เกิดจากความลังเลใจ แต่เขากำลังอ่อนไหวกับคำพูดแสนอ่อนโยนของอะเดล

“ต่อไปพี่จะไม่มีใครอีกแล้วนะ"



ฉันชอบมองท้องฟ้า เพราะเวลาได้มองก็จะรู้สึกว่ามีเขาอยู่ข้าง ๆ ฉัน

...เรื่องสุดท้ายในทีมมาส์...