Magia x Scienza ความรักที่ผลิบานกลางสงครามของคนบ้า [Sincerely Pale Ivory Rain Series]

ในตอนที่เด็กสาวซึ่งกำลังเดือดร้อนที่หอสมุดเวทมนตร์แห่งชาติของเธอขาดบรรณารักษ์จะมาดูแลโดยสิ้นเชิง เขาเป็นคนเดียวที่รับคำขอของเธอและมาทำงาน ถึงแม้ว่าพอเขาเห็นกองหนังสือที่ต้องจัดการก่อนเปิดหอสมุด เขาจะทำตาค้างเหมือนเห็นวันสิ้นโลกไปบ้างก็เถอะ เธอคิดว่ามันน่าขำดี แน่นอนว่าเธอไม่เคยพูดมันออกไปเพราะคงทำให้เขาโกรธ

ในตอนที่เด็กสาวเห็นเขาพาเด็กๆ มากมายมาจากโรงเรียนที่เขาเคยทำงาน เหมือนเด็กๆ จะมาเอง เธอแค่สงสัยว่ามันมีคนที่เด็กๆ ติดจนเดินตามก้นต้อยๆ เหมือนแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบอยู่ด้วยงั้นเหรอ น่ารักดี

ในตอนที่เธอทะเลาะกับเชอมิเรีย เพื่อนของเธอ เขาเป็นคนที่รับฟังสิ่งที่เธออยากระบายออกมาแบบไม่รู้สึกเบื่อหน่ายใดๆ และทั้งยังไปพูดกับเชอมิเรียให้พวกเธอสองคนมาคืนดีกันด้วย

เชอมิเรีย – นี่ แล้วเมื่อไหร่เธอจะเลิกทำตัวเป็นนางอายแล้วบอกรักเขาไปสักทีล่ะยะ หน้าอย่างนั้นดูก็รู้ว่าโคตรบื้อ ไม่บอกตรงๆ ฉะหน้าก็ไม่มีทางรู้หรอก

เพื่อนสาวของเธอเชียร์ แม่ของเธอเชียร์ ทุกคนก็เชียร์

มันช่างน่าขำ ที่สิ่งที่กระตุ้นให้เธอมีความกล้าเข้าหาเขา หรือกระทั่งเป็นฝ่ายเอ่ยบอกรักเขา มันคือสงครามที่เกิดกับเมืองของคนไม่มีเวทมนตร์

นครเวทมนตร์ของพวกเขาปกครองโดยราชินีเวทมนตร์ผู้ใจดีและมีเมตตา แรกเริ่มโลกของพวกเขาไม่ได้แยกเมืองระหว่างคนมีเวทมนตร์กับคนไม่มี แต่เมื่อเกิดปัญหาขึ้น ชาวแม่มดพ่อมดไปฆ่าคนที่ไม่มีเวทมนตร์เพราะความหมั่นไส้ ต่อให้ราชินีบอกว่าจะจ่ายค่าเสียหายให้พวกเขาสักแค่ไหน ถ้าเธอไม่ยอมบอกว่าจะฆ่าคนที่ทำผิดพวกนั้น พวกเขาไม่ต้องการมัน

พวกเขาไปตั้งรกรากใหม่และกลายเป็นนครแห่งใหญ่ที่เน้นพัฒนาวิทยาศาสตร์ ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขากับคนในเมืองเวทมนตร์ยังคงแย่ แต่เพราะราชินีพยายามควบคุมไม่ให้คนของเธอไปสร้างความเดือดร้อนให้พวกเขาอีก เมืองของพวกเขาสองฝ่ายจึงอยู่อย่างสงบสุขเรื่อยมา

จนกระทั่ง...