อุ้มลูกไปหย่า กับคุณมาเฟีย

แพรอมล เป็นเด็กสาวผู้เติบโตขึ้นมาในบ้านของตระกูลมหาเศรษฐี นอกจากจะถูกเหยียดหยามดูถูก ยังต้องกลายเป็นของเล่นของ อชิรา สุดท้ายก็ถูกจับให้แต่งงานกันเพราะบิดาของอชิราไม่ชอบให้เกิดเรื่องเสื่อมเสียในบ้าน หลังแต่งงานกันแพรอมลก็ย้ายออกไปอยู่เพียงลำพัง เพื่อรอวันหย่าในอีกหนึ่งปีข้างหน้า
เมื่อได้มาเจอกันอีกครั้ง อชิราก็ต้องแปลกใจเพราะแพรอมลไม่ได้มาคนเดียว แต่มากับเด็กน้อยวัยสี่เดือน ที่ราวกับว่ามีดีเอ็นเอเขา อยู่บนหน้าของยัยหนูนั่น !!!

ครบหนึ่งปีที่แยกกันอยู่แล้ว ก็มาหย่ากันซะทีนะ ว่าแต่ นี่อุ้มลูกใครเขามาด้วยเหรอ???
---------------
“หวัดดีค่ะ เปงมาเฟียหลอคะ” เด็กหญิงเงยหน้าขึ้นมองอย่างไม่ค่อยแน่ใจ การมาถึงของมาเฟียทำให้เธอตื่นเต้นมากเป็นพิเศษจนหัวใจเต้นตึ๊กตั๊ก เพราะคุณยายเคยว่า พ่อของเธอคือมาเฟีย
“อืมห์ ก็ทำนองนั้น” อชิราตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ มาเฟียจอมดุอย่างเขาต้องถูกส่งตัวมาดูแลโรงเรียนอนุบาลหมีน้อย พ่อคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆเขาปวดหัวตึ๊บเลยที่ต้องมาอยู่ท่ามกลางเด็กอนุบาลนับร้อยๆคนแบบนี้
“คุงลุง ลู้จักพ่อจ๋าของหนูมั๊ย หนูตามหาพ่ออยู่”
“แล้วทำไมฉันต้องรู้จักพ่อของเธอด้วยล่ะ” ชายหนุ่มย้อนถามพลางมองดูคนตัวเล็กที่แสนน่ารักน่าชัง
“ว่าแต่ เธอไม่กลัวฉันเหรอ ดูเด็กคนอื่นสิ ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้สักคน”
“หนูม่ายกัว” คนจ้ำม่ำแก้มป่องยิ้มอย่างน่ารักก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“เพราะว่าหนูเปง ลูกสาวมาเฟียค่ะ”
“หืมห์ เป็นใครนะ?”
“ลูกสาวมาเฟีย”
คำตอบที่หนักแน่นนั้นทำให้อชิราทรุดกายลงนั่งแล้วจับจองดวงหน้าน่ารัก ดูๆไปแล้วก็คุ้นหน้าอย่างบอกไม่ถูก หน้าตาบ้องแบ้วน่ารัก ดวงตากลมโตสดใสท่าทางจะเก่งกล้าน่าดู
ชายหนุ่มมองดูป้ายชื่อปักติดอยู่ตรงกลางหน้าอกเสื้อแล้วอ่านออกเสียงชื่อของคนตัวเล็กตรงหน้า
“ใจเจ้าเอย…”