เมื่อข้าตามหาฮูหยิน

แม่ทัพลี่หยางไม่อาจยอมรับได้เมื่อรู้ว่าฮูหยินทิ้งเขากับบุตรชายตัวน้อยไป เพียงเพื่อต้องการกลับไปหาชีวิตที่สุขสบายในวังหลวง เขาออกตามหานางในทันที เพราะแน่ใจว่านางไม่ใช่สตรีที่จิตใจโหดร้ายถึงเพียงนั้น
…………
จางจิ้งกัดริมฝีปาก เหมือนว่านางจะเจอหมาป่าเจ้าเล่ห์เข้าให้แล้ว
ลี่หยางก้มกระซิบที่ข้างใบหูคนในอ้อมกอด “ฮูหยิน เมื่อคืนข้าไม่ได้เมา”
“ไม่ได้เมา?”
“ข้าดื่มเล็กน้อยเท่านั้นแต่ไม่ได้เมา”
“ท่าน... เมื่อคืนท่านจงใจ... จงใจลวนลามข้างั้นหรือ”
“ฮูหยิน จะกล่าวหาข้าเช่นนั้นไม่ได้ ข้าเป็นสามีเจ้า ข้ามีสิทธิ์ กอด จูบฮูหยินของข้าได้”