Don't let me go...ข้ามฟ้ามาหารัก

วิคเตอร์รู้สึกราวกับลมหายใจของตนเองสะดุด
“ทราย...” เขาขบกรามแน่น เสียงที่เรียกชื่อของหญิงสาวแหบต่ำ
“คะ” หญิงสาวช้อนสายตาหวานซึ้งขึ้นมองเขา ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กับเสียงสั่นพร่าราวกับจะห้ามปรามนั้น มือบางเปลี่ยนมาไล้นิ้วเรียวระเรื่อยไปตามริมฝีปากหนา
ชายหนุ่มปิดเปลือกตาลง
“ถ้าเริ่มแล้ว ผมจะหยุดไม่ได้นะ” คนตัวโตกระซิบเสียงแหบพร่าคล้ายข่มขู่
ทว่าแทนที่คนตัวเล็กจะกลัว เธอกลับหัวเราะเสียงใส คนขี้อายกลับกล้ามากขึ้นด้วยฤทธิ์ของน้ำเมา
“ก็ไม่ต้องหยุดสิคะ”

************************************************

ทุกครั้งที่เห็นเครื่องบินอยู่บนฟ้า วิคเตอร์รู้ดีว่า มันกำลังพาคนรักของใครบางกลับมา หรือจากไป ไม่เว้นแม้กระทั่งคนที่เขารัก

‘Let me go…ปล่อยฉันไปเถอะ’ ประโยคสุดท้ายที่เขาพูดกับสรัลชนา ถึงแม้ว่ามันจะทำเขาและเธอต้องเจ็บปวด ทว่าก็เพื่อตัวเธอเอง

วิคเตอร์ไม่แน่ใจว่าเขาควรจะยินดีหรือโมโห เมื่อเห็นหญิงสาวบินข้ามฟ้ากลับมายืนอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง โดยที่เขาและเธอไม่อาจรู้ได้เลยว่า การกลับมาของเธอในครั้งนี้ จะทำให้ชีวิตของพวกเขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป!

************************************************
เรื่องนี้ดราม่าแต่จบสุขนิยมนะคะ ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ
ขอให้สนุกนะคะ