Soul Mate

“ดีใจด้วยนะ”
“ดีใจอะไร? วันนี้อารมณ์เสียทั้งวันเลย”
“เนื้อคู่นายจะมาแล้ว”
“เนื้อคู่?”
“อืม เนื้อคู่ของนายจะมาแล้ว รออีกหน่อยนะ เขาความรู้สึกช้าเหมือนนายนั่นแหละ”



“แว่น!!! เก็บบอลให้หน่อย!!!!” เสียงตะโกนมาจากกลางสนามฟุตบอล ร่างสูงใหญ่ยืนเท้าเอวมองมา รอคอยลูกฟุตบอลของตัวเอง

ร่างบางก้าวถอยไปยืนหลังลูกบอลกลมๆ ที่เหมือนยังกลิ้งไปมา พยายามกะๆ เล็งๆ ว่าจะเตะยังไงให้ไปถึงคนที่ยืนเท้าเอวอยู่กลางสนาม... แล้วออกแรงเท่าที่จะมีเตะออกไป... แต่มันขยับไปแค่สองสามเมตรเท่านั้นเอง

คนที่ยืนเท้าเอวอยู่กลางสนามหรี่ตาลงเพ่งมองลูกบอลที่กลิ้งไปในทิศทางที่เรียกได้ว่าตรงกันข้ามกับที่ตัวเองยืนอยู่ ก่อนจะวิ่งมาใช้เท้าเขี่ยลูกบอลที่กำลังกลิ้งห่างออกไป สายตาเหลือบมองคนใส่แว่นที่ยืนมองลูกบอลอย่างงงๆ

“รู้งี้มาเก็บเองตั้งแต่แรกซะก็ดี” เสียงทุ้มบ่นออกมาเบาๆ แต่มันก็ลอยเข้าหูคนเตะบอลไม่เป็นอยู่ดี

“ก็คนมันเล่นบอลไม่เป็นนี่” แจจุงลืมตัวพูดออกไปทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน หัวคิ้วเรียวย่นเข้าหากันอย่างขัดใจ... แค่นี้ก็ต้องว่า

คนตัวโตเขี่ยลูกบอลขึ้นมาแล้วใช้มือคว้าเอาไว้อย่างแม่นยำ สายตาสำรวจมองคนใส่แว่นตรงหน้าเหมือนพิจารณา แล้วพยักหน้าเบาๆ “ก็คิดงั้นแหละ”