มยุโฬเพลิงโลกันต์ {ภาคเพรียกเสียงจากวิญญาณ} |เสืออินทรชิต

@@@

“เอ้า!! กูจักเริ่มพิธีแล้ว มึงก็อย่าลืมขานรับให้ลูกไอ้เพ็ญมันเล่า”

หญิงชราประจำหมู่แห่งหนึ่งในเขตจันทฆาตเอ่ยเสียงแหบพร่าด้วยสีหน้าเคร่งเครียด วันนี้เป็นฤกษ์งามยามดีที่จะทำพิธี ‘กระด้ง’ ให้แก่เด็กน้อยเกิดใหม่

‘ลูกชาย’ ของหมอดูประจำหมู่บ้านที่พึ่งลืมตาดูโลกได้ไม่นาน

พิธีกระด้ง เป็นพิธีที่สืบทอดกันมายาวนานของหมู่บ้านแห่งนี้ เมื่อมีเด็กเกิดใหม่จะต้องทำพิธีเพื่อเป็นการหลอกแม่ซื้อไม่ให้เอาวิญญาณของเด็กไปเสียก่อน

“โอ๊ย!! จ๊ะ ๆ ให้ฉันดูหน้าเด็กมันก่อนไม่ได้หรือ”

หญิงสาวชาวบ้านเพื่อนสนิทของแม่เด็กตอบรับด้วยท่าทางฉุนเฉียวเล็กน้อย หญิงชรานี่ก็รีบเสียจริงนางยังไม่ทันได้เห็นหน้าเด็ก ลูกของเพื่อนรักนางเสียเลยจักเริ่มพิธีกันแล้วหรือ

หญิงชราผู้ทำพิธีส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจก่อนจะโอบอุ้มร่างเล็กของเด็กชายขึ้นมาวางไว้บนกระด้งแล้วร่อนเป็นวงกลม พลางร้องว่า

“สามวันลูกผี สี่วันลูกคน ลูกของใครมารับไปเน้อ”

“ของข้า!!”

“เอาเด็กมาให้ข้า!!”

“หิวเหลือเกิน เอาวิญญาณเด็กนั่นมาให้ข้า!!”

กายผิวหยาบก้านของหญิงชราหยุดกึกพลางสั่นระริกเป็นเจ้าเข้า ดวงตาเปิดกว้างด้วยความตกใจ ริมฝีปากขมเม้นแน่น ภาพที่เห็นเบื้องหน้าช่างน่ากลัวเสียเกินคำบรรยาย เหล่าภูตผีวิญญาณร้ายมีใบหน้าและร่างกายผุดพองเต็มไปด้วยหนอนสุดหาคำกล่าวความน่าเกลียดออกมาไม่ได้ ต่างพากันมุงอยู่ตรงหน้าเด็กน้อยแรกเกิดนับสิบตน เสียงร้องโหยหวนที่เอ่ยรับแทนหญิงสาวชาวบ้าน พวกมันต้องการเด็กน้อยในมือของหญิงชรา

ดวงจิตที่อ่อนแอมักเป็นที่โปรดปรานของเหล่าภูตผีวิญญาณร้ายเสมอ…

“มึงชักช้าอยู่ไร ขานรับเร็วเสีย!”

หญิงชราแม้จะหวั่นกลัวกับสิ่งที่เห็น แต่อย่างไรก็พยายามปกป้องเด็กน้อยในมือให้ถึงที่สุด เสียงแหบตะโกนดังลั่นบอกกล่าวแก่หญิงชาวบ้านผู้ร่วมทำพิธีจนนางสะดุ้งด้วยความตกใจ ไม่นึกเคยเห็นหญิงชราเป็นแบบนี้มาก่อน ใบหน้าที่ดูเคร่งเครียดทั้งกายสั่นระริกจนหยาดเหงื่อไหลเต็มทั่วใบหน้า

“จ๊ะ ๆ ฉันจักรับเด็กคนนี้เป็นลูก”

หญิงชาวบ้านรีบกล่าวรับเป็นแม่เด็กแทนเพื่อเป็นการหลอกแม่ซื้อว่า แม่แท้ ๆ ก็ยังไม่อยากได้เด็กคนนี้ไว้เลยเพื่อให้แม่ซื้อคิดว่า เด็กคนนี้หน้าตาน่ารังเกียจตามพิธีกระด้งที่สืบต่อกันมา หญิงชราไม่ได้มีสีหน้าดีขึ้น ดวงวิญญาณร้ายเบื้องหน้าที่เห็นไม่ได้ไปไหน พวกมันร้องโหยหวนพยายามจะกลืนกินวิญญาณของเด็กน้อย ถึงแม้จะหลอกแม่ซื้อได้แต่เหล่าวิญญาณร้ายที่อยู่เบื้องหน้า เห็นทีจะไม่ได้ผล

โธ่เอ๋ย…ไอ้เด็กน้อย มึงพึ่งลืมตาดูโลกไม่ได้นาน วิญญาณมึงชั่งอ่อนแอเสีย

หญิงชราครุ่นคิด เวลานี้เหล่าวิญญาณร้ายยังไม่สามารถทำอันใดได้นางแน่ใจแต่วันข้างหน้าเด็กน้อยในมือคงมีอายุไม่ยืนยาว ใบหน้าของหญิงชราที่ดูเคร่งเครียดไม่สู้ดีนัก ผิดสังเกตให้นาง ‘เพ็ญ’ ผู้เป็นแม่ของเด็กน้อย หัวใจของนางเริ่มสั่นไหวอย่างไม่สบายใจพลางบีบมือของสามีอย่างหมอดู ‘เสริม’ แน่น ผู้เป็นสามีมองภรรยาของตนเล็กน้อย เขาเองก็คิดเช่นเดียวกัน ปกติแล้วหญิงชราทำพิธีกระด้งให้เด็กตนอื่นไม่เคยมีสีหน้าแบบนี้ หัวใจของพ่อเริ่มสั่นหวั่นเอ่ยถามให้รู้ความ


“ผู้เฒ่าหญิงมีอันใดหรือ ข้าเห็นสีหน้าไม่สู้ดีตั้งแต่ทำพิธีแล้ว”

หญิงชราหันมามองพลางวางเด็กน้อยลงบนผ้าเมื่อพิธีได้เสร็จสิ้น นางอมยิ้มเล็กน้อยเพื่อไม่ให้คู่สามีภรรยาเป็นกังวล ถึงอยากจะบอกกล่าวกับสิ่งที่เห็นแต่อาจจะเป็นการทำให้ทั้งสองกังวลใจได้ เวลาและโชคชะตาจะเป็นผู้กำหนดชีวิตของเด็กตนนี้ ถ้าเด็กตนนี้มีจิตใจที่แข็งแกร่งจะสามารถปัดป้องวิญญาณร้ายในอนาคตได้

“ไม่มีอันใดหรอก แล้วเด็กมันชื่ออันใดเล่า”

หญิงชรายกรอยยิ้มทำให้นางเพ็ญและหมอดูเสริมใจชื้นขึ้นมาบ้าง ก่อนนางเพ็ญจะเป็นพูดบอกชื่อของลูกชายตน ชื่อที่นางคิดมาตั้งแต่ตบแต่งกับสามีใหม่ ๆ

“ดวงเดือนจ๊ะ”

*ดวงเดือนที่มีความหมายว่า ‘ดวงจันทร์’ ความสวยงามที่ส่องแสงในยามค่ำคืนเปรียบเสมอความสว่างไสวที่มอบลูกชายให้มาเป็นดั่งดวงใจนั่นเอง

หญิงชราหลุบตาลงเล็กน้อยพลางครุ่นคิด ชื่อของเด็กน้อยช่างไพเราะแต่กลับไม่เหมาะสมนัก ควรจะตั้งชื่อที่ ‘ไม่เป็นมงคล’ เพื่อแก้เคล็ด วิญญาณร้ายตามติดตัวจะได้ไม่มายุ่งเกี่ยว

“เดือนดับเสียดีกว่าเล่า”

หญิงชรากล่าวด้วยใบหน้าที่จริงจัง นางเพ็ญเอียงคออย่างไม่เข้าใจเปรยตาขึ้นมองสามีของตนเพื่อหาข้อสรุป ทำไมหญิงชราถึงขัดชื่อที่นางเป็นคนตั้งให้ลูกชาย อีกทั้งชื่อ ‘เดือนดับ’ มันมีความหมายที่ไม่ดีนัก ลึก ๆ แล้วหญิงชรากำลังเก็บซ่อนความลับอันใดอยู่ ผู้เป็นสามีอย่างนายเสริมยืนนิ่ง ขึ้นชื่อว่าเป็นหมอดูที่เหล่าชาวบ้านต่างพากันยกย่องและนับถือว่าแม่นเสีย ลางสังหรณ์กำลังบอกว่าควรตั้งชื่อลูกชายของตนตามที่หญิงชราตั้งให้บอก

“ขอรับลูกของข้าจักชื่อ เดือนดับ”

ผู้เป็นภรรยาหันมอบสามีทันขวับแต่เมื่อเห็นสีหน้าของสามีตนแล้วจึงได้แต่เงียบและยอมรับ สีหน้าที่นิ่งเรียบแต่ดวงตากำลังสั่นไหว ทุกครั้งที่สามีของตนมีสีหน้าแบบนั้นแสดงว่ากำลังจะมีเรื่องร้ายไม่ดีเกิดขึ้นในวันข้างหน้า นางเคารพในการตัดสินใจของสามีและเชื่อในความแม่นและการทำนาย

*‘เดือนดับ’ ที่หมายถึง ดวงจันทร์ที่หายไปจากท้องฟ้า หรืออีกในหนึ่งคือการสูญสิ้นและสูญเสีย…

…

..

.

“ชื่ออันใด”

“เดือนดับจ๊ะ”

“ให้เรียกว่าเดือน”

“ดับดีกว่าจ๊ะแมนกว่า อุบ!”

มือบางยกปิดปากตัวเองทันขวับ พอเห็นสีหน้าของร่างสูงที่เริ่มขมวดคิ้วไม่พอใจ ก็แค่เอ่ยขัดเล็กน้อยปกติแล้วมีแต่คนเรียกเขาว่าเดือนดับ ไม่มีใครเรียกว่าเดือนเพราะมันคล้ายผู้หญิง เขาก็ไม่ใช่ว่าไม่ชอบแต่แค่คำว่าดับ มันดูแมนเหมือนผู้ชายกว่าเท่านั้น

“เออ…แล้วพี่ชื่ออันใดหรือจ๊ะ”

“อินทรชิต…”

@@@ 

นิยายพีเรียดไทย ไสยศาสตร์ คาถาอาคม (ชุมโจรเสือ)
ความเชื่อเกี่ยวกับภูตผีวิญญาณ
แนวย้อนเวลาแก้ไขอดีต

*ซื้อผ่านเว็บจะถูกกว่าซื้อผ่าน IOS นะคะ