เกิดใหม่เป็นลูกสาวแม่ทัพ

หากท่านใดใช้ระบบ iOS กดซื้อผ่านหน้าเว็บจะได้ราคาถูกกว่าค่ะ

------------------------------------

เพื่อปกป้องแม่ทัพหนุ่มผู้เป็นบิดาบุญธรรม

'มู่หรงถิงถิง' กุนซือแห่งทัพม้าเหล็กจึงกระโดดเอาตัวเข้าขวาง

ธนูดอกนั้นปักกลางหัวใจจนนางสิ้นใจ

เมื่อเกิดใหม่อีกครั้งกลับกลายเป็นลูกสาว 'ตัวจริง' ของแม่ทัพหนุ่มที่ช่วยเหลือ

มารดามันเถอะ! ท่านแม่ทัพไปมีเมีย เอ๊ย ภรรยาตั้งแต่เมื่อไรกัน

แล้วสตรีที่คลอดข้าหายไปไหนแล้ว เหตุใดถึงปล่อยให้ข้าเผชิญชะตากรรมอันโหดร้ายนี้คนเดียว

ท่านแม่ทัพ! ได้โปรดจ้างแม่นมให้ข้า ท่านอย่าได้พยายามเลี้ยงบุตรสาวด้วยตัวเองเลย!!

-----------------------------------

“นายท่าน... ถึงฤกษ์ปักปิ่นแล้วขอรับ”

เวินรั่งกระแอมเมื่อเห็นว่ามู่หรงเสี้ยวกวังยังคล้ายตกอยู่ในภวังค์ บ่าวลำเลียงหีบใส่ปิ่นมารวมกันบนตั่งที่ปูผ้าสีเหลืองเอาไว้ก่อนแล้ว ปิ่นที่มู่หรงเสี้ยวกวังเตรียมให้บุตรสาวอยู่ในหีบบนสุด เป็นหีบงาช้างที่แค่มองก็ทราบว่าค่างวดสูงยิ่ง

“พ่อขอให้ถิงถิงประสบความสำเร็จในสิ่งที่ปรารถนา ลูกไม่จำเป็นต้องออกเรือนตามคำผู้ใด พ่อเลี้ยงลูกได้อยู่แล้ว”

ฉินเหว่ยตงกลอกตา “เป็นคำอวยพรให้ถิงถิง หรือคำขอให้บุตรสาวครองตัวเล่า”

มู่หรงอี้ถิงอมยิ้มจนดวงตาเกือบปิด “ขอบคุณเจ้าค่ะท่านพ่อ”

จะมีสักกี่ครอบครัวในแคว้นฉินที่ไม่สนใจส่งบุตรสาวออกเรือน

แต่ไหนแต่ไรมาบุตรสาวก็เป็นเหมือนน้ำที่ถูกสาดออกจากเรือน ทว่ามู่หรงเสี้ยวกวังไม่คิดจะให้น้ำสักหยดกระเด็นจากจวน อาจเพราะบิดามีแค่นางมาโดยตลอดก็ได้กระมัง

เพราะแบบนี้... มู่หรงอี้ถิงจึงไม่อยากจากโยวโจวไปไหน

เพราะโยวโจวคือบ้าน

บ้านที่มีบิดาและสหายทัพม้าเหล็ก

“ปิ่นนี้เหมาะกับถิงถิงมาก”

มู่หรงอี้ถิงเอียงคอมองไปยังคันฉ่องที่หนิงหนิงถือให้ ปิ่นที่มู่หรงเสี้ยวกวังปักลงไปเป็นปิ่นงาช้างที่ยังรักษารูปทรงคดโค้งของงาเอาไว้ แต่สลักลวดลายธนู เม็ดหมากและขวานไว้ร่วมกัน

แม้จะแปลกใจที่มู่หรงเสี้ยวกวังไม่ได้สั่งทำปิ่นประดับอักษรมงคลอย่างที่ชาวฮั่นนิยม ทว่าขวานก็นับว่าเป็นมงคลได้อยู่กระมัง

“ท่านพ่อ... ถิงถิงชอบมากเจ้าค่ะ”

“ชอบก็ดีแล้ว”

หญิงสาวน้ำตารื้น ก่อนจะยิ้มรับคำอวยพรของฉินเหว่ยตง

“อากวัง ประเดี๋ยวจะไม่ทันฤกษ์ ยังมีปิ่นอีกมากรอถิงถิงอยู่” กุนซือหนุ่มดันแม่ทัพม้าเหล็กไปข้างๆ รับหีบฝังมุกแล้วดึงปิ่นไม้หอมออกมาเล่มหนึ่ง ยังคงเป็นปิ่นที่มองเผินๆ เรียบง่าย ทว่าตรงปลายกลับมีเข็มเล็กๆ โผล่ออกมา “ถิงถิง ข้าไม่มีอะไรจะเอ่ยมากนัก แต่ขอให้เจ้าโชคดีในเส้นทางที่เลือกเดิน ปิ่นเล่มนี้ข้าสั่งทำเป็นพิเศษ หากเจ้าต้องการก็นำเข็มไปซับยาพิษเตรียมไว้ ถ้ามีผู้ใดทำอันตรายกับเจ้าก็ลงมือกับมันอย่าได้หวั่นเกรง พ่อเจ้า ข้าและทุกคนในทัพม้าเหล็กจะเป็นกองหนุนให้เอง”

มู่หรงอี้ถิงหัวเราะ “ท่านอาไม่ได้เอ่ย ‘น้อยๆ’ เลยนะเจ้าคะ”