ต่อไปนี้ทุกๆวันของพี่บลูจะมีแต่ความสุข [เรื่องสั้น]

ผู้ชายที่มีความเพอร์เฟคทั้งเรื่องรูปร่าง หน้าตาและฐานะแต่กลับมาชอบผู้หญิงธรรมดา

“พี่ขอโทษนะ” บลูพูดขึ้นขณะที่กำลังล้างมือแต่เมื่ออีกฝ่ายที่ยืนอยู่ข้างหลังไม่ได้ตอบอะไรกลับมาเขาจึงปิดน้ำแล้วหันกลับมามองหญิงสาวที่มีความสูงถึงแค่ระดับหน้าอกของเขาเท่านั้นเอง “พี่ขอโทษได้ยินหรือเปล่า” ร่างบางเงยหน้าขึ้นมาสบตาแล้วพยักหน้ารับรู้ แล้วเดินผ่านบลูเพื่อล้างมือ ท่าทางของหญิงสาวยิ่งทำให้บลูสงสัยเพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเมินใส่เขาได้ขนาดนี้

จอยคือผู้หญิงคนแรกที่เมินบลู แต่สามารถทำให้เขาสนใจในตัวเธอได้

“มึงจะยอมปล่อยผู้หญิงดีๆ หรือมึงจะมีปัญหากับกูก่อนแล้วค่อยปล่อยตัวผู้หญิง!” สีหน้าของวีดูกังวลขึ้นมาทันทีที่บลูถามคำถามนั้นแต่ทว่ามือหนาก็ยังคงจับข้อมือจอยไว้แน่นเหมือนเดิมโดยไม่มีทีท่าว่าจะยอมปล่อย “กูให้มึงคิดดีๆ”

จอยคือผู้หญิงที่บลูพร้อมจะปกป้องเสมอ

เมื่อบลูผลักประตูจนปิดลงเขารีบหันหลังให้รถพร้อมกับยกมือขึ้นปิดหน้ายิ้มเขินๆ เมื่อนึกได้ว่าที่ผ่านมาเขาไม่เคยให้ใครนั่งรถเขาเลยนอกจากพ่อแม่ หัวใจที่เริ่มเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้มือทั้งสองข้างต้องเปลี่ยนมากุมที่หัวใจแทนแต่ไม่นานร่างสูงก็สะดุ้งตกใจเล็กน้อยเพราะหญิงสาวที่นั่งอยู่ในรถเคาะกระจกเรียก บลูจึงรีบหันกลับไปมองจนเห็นว่าคนในรถกำลังเอาหน้ามาติดกับกระจกมองบลูอยู่ เห็นอย่างนั้นเขาจึงรีบเดินอ้อมไปเปิดประตูฝั่งคนขับเข้าไปนั่งในรถก่อนจะสตาร์ทรถแล้วค่อยๆ ขับออกไป

จอยคือผู้หญิงคนแรกที่ทำให้บลูเขินหนักมาก