ชีวิตครั้งที่สองของหุ่นเชิด

ตัวเขาตื่นขึ้นมาอีกครั้งบนเตียงของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่คุ้นเคย ทั้งที่เวลานี้เขาควรจะนอนเป็นซากเถ้าธุลีอยู่ในกองไฟแท้ๆ

บางทีนี่อาจจะเป็นโอกาสครั้งที่สอง จากชีวิตที่แล้วโนเอลได้เรียนรู้ว่าไม่ควรเดินทางเดิมอีก ชีวิตในครั้งนี้ของเขาต้องแตกต่าง

สิ่งแรกที่ต้องทำคือไม่ต้องกลายเป็นสเตลล่า

"ช่วยรับผมไปเลี้ยงด้วย"

"รับเธอมาแล้วฉันจะได้อะไรกัน"

"ผมทำงานได้ เป็นมือเป็นเท้าก็ได้หรือจะใช้เป็นหุ่นเชิดก็ไม่ขัด"โนเอลกล่าวออกไปอย่างมั่นใจ เพราะไม่มีข้อไหนที่ชีวิตที่แล้วไม่เคยทำ

"เป็นเด็กเล็กทำไมรู้จักคำพูดนี้แล้ว"

"บางครั้งชีวิตคนเราก็โหดร้าย มีแต่ต้องแข็งแกร่งขึ้นถึงจะรอด สรุปแล้วคุณจะพาผมไปไหม"

"เอาสิ ตามฉันมา"

ในครั้งนี้เขาไม่ได้โดนรับไปเลี้ยงโดยสามีภรรยาสเตลล่า ไม่มีอีกแล้วหุ่นเชิดที่ชื่อว่าโนเอลสำหรับสเตลล่า เขาไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นอะไร แต่หากได้แก้แค้นก็ดีเหมือนกัน

เตรียมใจไว้แล้วว่าต่อให้ชีวิตในรอบนี้โดนใช้งานตั้งแต่เด็กเขาก็ยอม การที่ได้รู้ตัวตั้งแต่แรกเริ่มว่าเกิดมาเพื่อโดยใช้ เกิดมาหุ่นเชิดนั้นดีกว่าเป็นไหนๆ เพราะสุดท้ายก็จะได้ไม่รู้สึกเหมือนโดนหักหลังเมื่อรู้ความจริงทีหลัง

แต่เมื่อมาถึงทุกสิ่งกลับไม่ได้เป็นไปตามที่โนเอลคิดไว้

"ไหนล่ะงาน"

โนเอลกวาดตามองรอบกลับไม่พบอะไรเป็นชิ้นเป็นอันให้เขาทำสักอย่าง บนโต๊ะมีเพียงมื้ออาหารหรูหราตั้งอยู่ก็เท่านั้น หรือว่าให้เริ่มจากการเป็นคนใช้ก่อน

"นี่ไงงาน กินข้าวเข้าไปซะแล้วก็โตไวๆ"

"แบบนี้คุณได้ประโยชน์อะไร"

"ความพอใจ"

ไม่เข้าใจเลยสักนิด!

*กรุณาอ่านก่อนตัดสินใจซื้อ*!!!
เนื้อหานิยายในช่วงแรกนั้นมีความอ่อนไหวและส่งผลต่อจิตใจ ทุกท่านช่วยอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อด้วยนะคะ