วิวาห์ล่ามใจ

วิวาห์ล่ามใจ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ปิ่น ตื่นมาเถอะนะ พี่ขอโทษพี่ไม่ได้ตั้งใจ”
ปากบอกพลางใช้อีกมือหนึ่งลูบศีรษะของปาลิตาอย่างแผ่วเบาราวกับว่ากลัวจะทำหญิงสาวเจ็บตัวอีกครั้ง เวลาผ่านไปไม่นาน นิ้วเรียวของคนป่วยขยับเล็กน้อยทำให้คนที่นั่งกุมมืออยู่รู้สึกตัวขึ้นมา แพรขนตาสวยขยับราวกับปรับสายตาให้คุ้นชินกับความสว่างที่อยู่รอบตัว
“ปิ่น เธอฟื้นแล้ว” เขาอย่างดีใจที่หญิงสาวตื่นขึ้นมา แต่ทว่าดวงใจของเขากลับเหี่ยวเฉาเมื่อเห็นสายตาหวานมองมาที่เขาก่อนที่จะเบนออกไปมองที่นอกหน้าต่างเมื่อกับเขาไม่มีตัวตนอย่างไรอย่างนั้น
“ปิ่น พี่ขอโทษ คุยกับพี่หน่อยนะ”
คนป่วยที่เพิ่งฟื้นขึ้นมาเมื่อครู่ ค่อย ๆ ดึงมือของคนเองกลับเขามาและเอามาวางไว้บนหน้าท้องของตนเอง ราวกับว่ากำลังปกป้องสิ่งมีชีวิตน้อย ๆ เอาไว้
ชายหนุ่มมองการกระทำของคนตัวเล็กที่อยู่บนเตียงอย่างรู้สึกผิดที่เขาขังเธอไว้เช่นนั้น อีกทั้งไม่ฟังเหตุผลของเขาอีก
“ปิ่นคุยกับพี่หน่อยเถอะ”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

หมายเหตุ :
+ในเนื้อหาอาจมีคำผิดตกหล่นบ้าง ไรต์จะอัปไฟล์ใหม่อัปเดตให้ภายหลังค่ะ
+โหลดตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ
+ซื้อใน Web ถูกกว่านะคะ