ผู้ใหญ่พาเพลิน (หนังสือเสียง)

ผู้ใหญ่เก้า

เขาผู้ครองตัวเป็นโสด แม้จะแวบบ้างแวะบ้างตามประสา ไม่ได้แค่ชื่อเก้า อย่างอื่นก็เก้า?? ด้วยนะ

ความหล่อเถื่อนแบบไทยๆ ทำให้เขาเนื้อหอมฟุ้ง มีสาวมาตอมมาไต่ มาลองของว่า แค่ชื่อเก้า หรืออย่างอื่นเก้าด้วย

ต้องใจสั่นเมื่อพบกว่าอดีตรักแรก กลับมาอยู่บ้านพร้อมกับลูกสาวสุดน่ารัก ในสถานะแม่หม้ายป้ายแดง



รักแรกที่ไม่ลืม

ความน่ารักที่อดีตว่ามีมาก ตอนนี้พอเป็นผู้หญิงในวัย 28 เพลินตาสวยมีเสน่ห์มากเหลือเกิน

อยากรักแม่หม้ายจะต้องทำแบบไหน?

จะให้เธอลืมรักเก่าที่เน่าเหม็น ให้เขาเป็นรักใหม่ ที่พาให้เธอเพลินไปด้วยกัน



โปรยปราย



“เก้าจ๋า...อันนี้อาหร่อย”

ยัยหนูว่า...แล้วชูกล่องนมที่แกดูดจนหมดแล้วให้กับเขาดู เขาปรบมือให้ แล้วเอามือลูบพุงน้อยๆ นั่นมันป่องขึ้นมานิดๆ ก่อนจะยิ้มอย่างเอ็นดูแก

“อิ่มไหม อิ่มแบบนี้จะไปจุ๊บๆ นมแม่จ๋าไหม”

“ไม่แย้ว นมนมนี้อร่อยกว่านมแม่จ๋า”

“อืม...งั้นลุงเก้าจะเอามาให้กินทุกวันเลยดีไหม”

“เย้ๆ แต่หนูก็ยังชอบนมแม่จ๋า ชอบจุ๊บๆ”

“นมแม่จ๋าน่าจะหอมเนาะ”

ถามลูกก็จินตนาการไปถึงนมแม่ ที่เขาได้เห็นเต็มตา...อยากจะไปลองซุกตรงนั้นบ้าง อยากจะชิมนมแม่จ๋าของยัยหนูบ้าง...

คิดแค่นั้นบางส่วนก็ลุกซู่ซ่า

“หอมๆ หวานๆ”

ยัยตัวน้อยยิ้มจนตาหยี แล้วเอ่ยชวนลุงเก้าตามประสาเด็กไร้เดียงสา ที่ลุงเก้าให้เธอกินของอร่อยบ่อยๆ เธอก็ควรจะให้ลุงเก้าได้ชิมของอร่อยของเธอบ้าง

“เก้าจ๋ากินกินไหม เดี๋ยวหนูให้ลุงเก้าจุ๊บๆ”

ผู้ใหญ่เก้าหน้าแดงจนถึงหูล่ะหนนี้ เพราะจินตนาการบรรเจิดเตลิดเปิดเปิงไปหมดแล้ว เพลินตาที่เดินยกสำรับข้าวมา ทันได้ยินประโยคนั้นพอดีของลูกสาว ก็หน้าแดงก่ำ ครองขวัญที่ไม่รู้หรอกว่ามันไม่ควรจะชวนลุงเก้าไปกินนมจุ๊บๆ ของมารดา เมื่อหันมาเห็นท่านเข้า ก็พูดขึ้นมาเสียงแจ๋ว

“แม่จ๋าๆ ขอให้เก้าจ๋าจุ๊บๆ นมแม่จ๋าได้ไหม”



คิตตี้จะมาชวนลุงเก้าไปกินนมแม่จ๋าไม่ด้ายยย