花纯纯 นางปีศาจฉุนฉุน แม่ทัพอย่างข้าไม่ได้บ้ามารักเจ้า (เล่ม ๒)

花纯纯 นางปีศาจฉุนฉุน แม่ทัพอย่างข้าไม่ได้บ้ามารักเจ้า

“ท่านแม่ทัพขอรับ สตรีโดยมากมักชอบกินขนมหวานนะขอรับ”
“บอกทำไม?”
“ภรรยาข้าทำขนมกุ้ยฮวาขาย ทั้งหวานทั้งหอมทั้งอร่อย ได้ยินว่าคุณชายตระกูลชีซื้อไปเกี้ยวนางในดวงใจ เพียงเท่านั้นนางก็หลงรักเขาขอรับ” ทหารคนสนิทหยิบขนมสีเหลืองทองมาให้ลองชิมเป็นตัวอย่าง เจียงจิ้นอันคว้าเข้าปากและพยักหน้ารับเมื่อคิดว่าฮวาฉุนฉุนน่าจะชอบรสชาตินี้
“เช่นนั้นเอามาสักโหลแล้วกัน ข้าจะเอาไปให้นางปีศาจฉุนฉุน”
“แหม ๆ ๆ ๆ ๆ ท่านแม่ทัพช่างรักใคร่คุณหนูฮวาจริง ๆ เลยนะขอรับ”
“ข้าไม่ได้รักนาง!!”
“แล้วที่ท่านจะซื้อขนมกุ้ยฮวาไปให้นาง รวมถึงที่เคยซื้อเสื้อผ้าอาภรณ์ ปิ่นปักผม ผักผลไม้ แล้วก็อื่น ๆ อีกมากมายสารพัดให้คุณหนูฮวาแต่เพียงผู้เดียว ท่านเลิกยุ่งกับสตรีอื่น แม้แต่สมรสพระราชทานก็ไม่เอา ท่านพูดถึงแต่เรื่องนางแล้วก็ยิ้มได้ทั้งวัน ไม่ใช่เพราะรักนางมากหรือขอรับ?”
“ไร้สาระ เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว ถึงนางปีศาจนั่นจะงดงามสุดฟ้าสุดดินแค่ไหน แต่ข้าก็ไม่ได้ชอบเลย ข้าเกลียด ที่ข้าเผลอนึกถึงเป็นเพราะนางเล่นของ ข้าแค่ทำให้รู้ว่า ต่อให้นางจะทำเสน่ห์ก็ไม่มีวันสมปรารถนา ข้าสามารถทำทุกอย่างเพื่อนางได้ โดยไม่มีความเสน่หาเลยก็เท่านั้น”
“ขะ… ขอรับ เกลียดก็เกลียดขอรับ”
“ใช่ ข้าเกลียด... ทั่วทั้งแคว้นเส้าจิงต้องรู้ว่า ข้า… แม่ทัพแดนเหนือ เจียงจิ้นอัน เกลียดนางปีศาจฉุนฉุนมากที่สุดในโลก ตกลงเอาหนึ่งโหล พรุ่งนี้ก็อีกโหลด้วย” เจียงจิ้นอันคว้าขนมกลับจวน คอยดูเถิด ไปถึงจะหอมแก้มฮวาฉุนฉุนฟอดใหญ่ พิสูจน์ให้รู้กันไปว่ามหาบุรุษผู้มีสติสัมปชัญญะยอดเยี่ยมเช่นเขา ไม่เคยพิศวาสนางเลยสักนิดเดียว!

พบกับเรื่องราวของท่านแม่ทัพ ที่บ้าที่สุดกว่าพระเอกทุกเรื่องที่คุณเคยอ่าน
ท่านแม่ทัพได้เมียสวยมาก เลยหลงเมียจนเป็นบ้า รักเมียแต่ไม่รู้ตัว ทำตัวเสียสติใส่ เทิดทูนถนอมอย่างนางฟ้าบนหิ้ง แล้วลากมาเป็นนางโลมบนเตียงระเบียงตรอกซอกประตู ฯลฯ หวังว่าทุกท่านจะมีความสุขและเป็นกำลังใจให้ฮวาฉุนฉุนในการผจญผัวบ้าด้วยนะครับ

นางปีศาจไม่ธรรมดา ลีลาสุดพิเศษทำท่านแม่ทัพหลงรักหัวปักหัวปำ (แต่ไม่รู้ตัว)

“แล้วเจ้าคิดยังไงกับข้าเล่าฉุนฉุน? หลงรักข้าหรือยัง?”
“ข้า…”
“คงไม่ได้คิดอะไรตลก ๆ อย่างเช่นอยากแต่งงานกับข้าใช่ไหม?”
“ไม่บังอาจเจ้าค่ะ”
“หรือว่าเจ้า… ติดใจรสชาติของผู้ชาย?” ดึงร่างบอบบางขึ้นนั่งตัก ลูบคลำส่วนอ่อนไหวผ่านผ้าบาง น้ำหวานทำกระโปรงขาวเปียกชื้น ยิ่งนั่งบดเบียดแบบนี้เขาเองก็ตื่นตัวอีกรอบ “ถ้าเจ้าติดใจก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะใคร ๆ โดนข้าไปก็ติดใจกันทั้งนั้น”
“ถ้าหมายถึงเรื่องนั้น… ข้าก็ชอบ ติดใจ อยากโดนอีกเจ้าค่ะ”

ซื้อใน android หรือ web ถูกกว่า
อ่านแบบ pdf มีภาพประกอบด้วยนะครับ