ตัวร้าย...ที่รัก

ตัวร้ายในละครอย่างเขาที่เป็นขวัญใจของใครหลาย ๆ คนแต่กับเธอเขาคือตัวร้ายที่ร้ายยิ่งกว่าซาตานเสียอีก ทำไมต้องวนมาเจอกันอยู่เรื่องทั้ง ๆ ที่เธออยากเจอพระเอกไม่ได้อยากเจอตัวร้าย

หลังจากวันที่กาแฟของชนาธิปหก รมิดาก็ยังไม่ได้เจอเขาอีกเพราะยังไม่มีฉากของเขา แต่วันนี้เป็นวันที่เขาต้องมาเข้าฉากแต่วันนี้ธันวาเทพบุตรของเธอไม่ได้มาที่กองถ่ายเพราะไม่มีฉากของเขา ทำให้รมิดาไม่มีกำลังใจในการทำงานเลย
“วันนี้พี่ปราบไม่มานะเรนโบว์เธอต้องทำหน้าที่แทนพี่ปราบนะ ส่วนงานอย่างอื่นพี่ทำให้เอง” พี่อ้อมทีมงานอีกคนเดินมาบอกกับเธอยิ้ม ๆ แต่คนได้ฟังไม่ยิ้มเลยเพราะเธอยังไม่เคยเป็นผู้กำกับจริง ๆ เลยสักครั้งนอกจากเป็นผู้ช่วยปรีติเท่านั้น
“ทำไมต้องมาหยุดวันนี้ด้วยนะพี่ปราบวันนี้ซาตานก็มาที่กองถ่ายซะด้วย ปวดหัวจริง ๆ” รมิดาไม่อยากกำกับในวันที่ซาตานอย่างชนาธิปมาแสดง
“นักแสดงพร้อมแล้วนะคะพี่เรนโบว์ ฉากก็พร้อมแล้วค่ะ ทุกอย่างพร้อมแล้วค่ะ” ทีมงานอีกคนมาบอกกับรมิดาเพื่อให้เธอเริ่มถ่ายทำได้แล้ว
ชนาธิปที่เห็นเธอนั่งอยู่หน้าจอมอนิเตอร์เขาก็เริ่มอยากแกล้งเธอขึ้นมาเพราะวันนี้เขารู้ว่าธันวาไม่ได้มาก็ไม่มีใครมาช่วยเธอได้แน่นอนเพราะไม่มีเทพบุตรสุดหล่อคอยปกป้องเขาก็มีสิทธิ์ที่จะแกล้งเธออย่างเต็มที่
เมื่อการถ่ายทำเริ่มขึ้น ชนาธิปก็เข้าฉากตามปกติจนผ่านไปจนถึงฉากสุดท้ายที่เขาต้องถ่ายเป็นฉากที่เขาต้องต่อสู้กับนางเอกซึ่งก็คือจูเลียทั้งสองแสดงเหมือนว่ากับว่าไม่จริงจังทำให้ดูไม่สมจริง
“คัทค่ะ นางเอกต้องต่อสู้ให้แข็งแกร่งให้มากกว่านี้ พระเอกก็ควรทำให้มันสมจริงหน่อยนี่ทำเหมือนไม่มีแรงเลยสักนิด” รมิดาพูดขึ้นมาพร้อมกับมองชนาธิปแล้วก็จูเลีย
“นี่คุณผู้กำกับจำเป็น ผมก็แสดงสุดฝีมือแล้วนะครับจะให้ผมทำยังไงอีกครับ คุณไม่มีประสบการณ์หรือเปล่ามาหาว่าผมเล่นไม่สมจริง” ชนาธิปพูดขึ้นมาพร้อมกับมองหน้าของเธออย่างไม่ยอม