โซ่ตรวน(รัก)ร้าย

"จะร้องทำไม ไม่เคย?" ร่างสูงพูดขณะกำลังยันตัวให้ลุกขึ้น จากนั้นเขาก็มองหน้าฉันด้วยเเววตาเจ้าเล่ห์ ความเสียใจ ความผิดหวังมันอัดเเน่นจนจุกในลำคอแห้งผากของฉันไปหมด ฉันไม่อยากคิดเลยว่าจะต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้

"หยุดร้องสักทีลมหนาว"

"พี่พูดง่ายไปไหมคะ ฮึก พี่ไม่ได้อยู่ในจุดเดียวกับหนูพี่ไม่มีทางเข้าใจหรอก!" ฉันคว้าสาบเสื้อชุดนอนของตนเองที่วางอยู่บนพื้นมาสวมอย่างเร่งรีบ ยิ่งฉันขยับตัวมากเท่าไหร่ช่วงล่างก็ยิ่งเจ็บแสบมากเท่านั้น ฮึก อดทนไว้ลมหนาวออกจากห้องนี้ได้เมื่อไหร่ ทุกอย่างจะได้จบๆ ไปสักที
"แก้ผ้าเหมือนกันไม่เรียกว่าอยู่จุดเดียวกันตรงไหนเนี่ย"


ไรท์ขอฝากเรื่องของพี่ซีโน่กับน้องลมหนาวไว้ด้วยนะคะ ><