เพียงแค่สายลมเปลี่ยนทิศ

“ฉันจะนอนโซฟาเอง ส่วนคุณนอนที่เตียงนะคะ” ฉันพูดพลางวางกระเป๋าสะพายเอาไว้บนโต๊ะ ก่อนจะหย่อนก้นลงนั่งที่โซฟาด้วยความรู้สึกไม่คุ้นเคย ฉันคงต้องปรับตัวอีกมาก เมื่อต้องอยู่กับผู้ชายอย่างคุณมารุต

“แน่ใจนะว่าจะนอนโซฟา”

“ทำไมเหรอคะ ก็แค่ฉันจะนอนบนโซฟา ทำไมคุณต้องทำหน้าอย่างนั้นด้วย”

ฉันว่าเขาชักจะทำตัวแปลกขึ้นทุกวัน ตั้งแต่ได้ใกล้ชิดสนิทกัน นับวันคุณมารุตยิ่งดูไม่น่าไว้วางใจ ก็อย่างว่าแหละ ขึ้นชื่อว่าผู้ชายยังไงก็ไม่ต่างจากน้ำมันกับไฟ ฉันจึงไม่ควรเข้าไปพัวพัน จนกว่าจะแน่ใจว่าเขากับคุณลาเบลตัดขาดความสัมพันธ์กันโดยสิ้นเชิง แต่มันคงเป็นไปได้ยาก เพราะเขาดูรักแฟนเขามาก

“ก็ไม่ทำไมหรอก ว่าแต่ข้อตกลงในการอยู่ร่วมกันของเราสองคนมีอะไรบ้าง ไหนคุณลองชี้แจงรายละเอียดมาเป็นข้อๆ ให้ผมฟังหน่อยสิ”มารุตเดินมาหาหญิงสาว พลางนั่งเอนหลังบนตัวโซฟาตัวยาวฝั่งตรงข้าม ด้วยท่าทีมั่นใจ ในความหล่อเหลาของตัวเอง

“ได้ค่ะ นี่คือสัญญาที่ฉันทำขึ้น ฉันเซ็นแล้วเหลือแค่คุณ” ฉันพูดพลางเอื้อมมือไปหยิบสัญญาออกมาจาซองเอกสาร แล้วส่งให้กับเขา

“ข้อแรก เราสองคนอยู่ด้วยกันฉันสามีภรรยาแค่นานามเท่านั้น ข้อที่สองเราจะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของกันและกัน ข้อที่สาม ถึงแม้ห้องนี้จะเป็นของคุณโดยชอบธรรม คุณก็ห้ามแต่งตัวล่อแหลม ต้องสวมเสื้อผ้าให้มิดชิด ข้อที่สี่คุณห้ามล้ำเส้นฉัน หมายถึงคุณห้ามเข้าใกล้หรือแตะเนื้อต้องตัวฉันถ้าไม่จำเป็น”

“เดี๋ยวนะ ถ้าจำเป็นผมก็สามารถแตะเนื้อต้องตัวคุณได้สิ” ดูเหมือนว่ามารุตจะสนใจข้อนี้เป็นพิเศษ หรือว่าเขากำลังตั้งใจแกล้งให้ยูจินทำตาขวางใส่แบบนี้ก็ไม่รู้ เพราะเวลาที่เธอมองค้อนทีไรหัวใจของเขามันรู้สึกดี เหมือนภรรยากำลังเอ็ดผู้เป็นสามี

“ฉันหมายถึงกรณีอยู่ต่อหน้าแม่ของคุณ แค่โอบไหล่หรือจับมือพอได้ ถ้ามากกว่านั้นคุณเจอดีแน่”

“โหดจัง”

“ฉันก็แค่ป้องกันคนฉวยโอกาส ข้อที่ห้า ข้อนี้สำคัญมาก”

“ว่ามาสิครับ”

“ในข้อสุดท้ายฉันระบุเอาไว้เป็นลายลักษณ์อักษรอย่างชัดเจน หลังจากที่เราหย่ากัน ฉันไม่ประสงค์ที่จะรับทรัพย์สินใด ๆ จากคุณในทุกกรณี ฉันจะเดินออกไปจากบ้านหลังนี้เพียงแค่ตัวกับหัวใจ” ฉันพยายามฝืนพูดออกมาให้น้ำเสียงไม่สั่นเครือ บ้าไปแล้วหรือยังไง ยังไม่ได้หย่ากับสักหน่อย ทำไมต้องรู้สึกใจหายด้วยนะ

“คุณเป็นคนทำสัญญาฉบับนี้ขึ้นเองนะ จะหาว่าผมเอาเปรียบไม่ได้นา... คุณอยากลองเอาไปทบทวนดูใหม่ก็ได้นะยูจิน”

“ก่อนทำสัญญาฉบับนี้ขึ้นมา ฉันได้ไตร่ตรองดีแล้วค่ะ ถ้าคุณเห็นด้วยก็แค่เซ็นชื่อลงไป สัญญาฉบับนี้ก็จะสมบูรณ์ทันที” ฉันไม่ลังเลที่จะตอบกลับไป เพราะถึงยังไงเราสองคนก็คงต้องจบลงที่การแยกทาง

“โอเค ผมยังไงก็ได้”

“อืม... ถ้าอย่างนั้นฉันขออาบน้ำก่อนนะคะ”

“เชิญครับ”

เมื่อยูจินเดินเข้าไปในห้องน้ำ มารุตหยิบสัญญาขึ้นมาดู เขาอดที่จะยิ้มให้กับข้อตกลงของยูจินไม่ได้ มีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นภายในใจ ซึ่งชายหนุ่มไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน เขาไม่คิดว่าเธอจะน่ารักได้มากถึงเพียงนี้ มุมมองที่เคยมีต่อยูจินเริ่มเปลี่ยนไปจากเดิม เพิ่มเติมคือหัวใจที่มันกำลังทรยศตัวเองอย่างไม่รู้ตัว

หลังจากอาบน้ำเสร็จ หญิงสาวพยายามไม่สนใจชายหนุ่ม เธอเดินไปหยิบหมอนกับผ้าห่มออกมาจากตู้ แล้วเดินตรงไปทีโซฟาทันที ซึ่งชุดที่ยูจินสวมใส่ คือเสื้อยืดคอกลมกับกางเกงขายาวเอวยืดใส่นอนแบบสบายๆ แต่ทว่ากลับสะดุดตามารุต จนเขาอดที่จะแอบปรายตามองท่าทีของหญิงสาวไม่ได้

ตอนแรกชายหนุ่มคิดว่าเธอจะอ่อยเขา แต่เปล่าเลย ยูจินแตกต่างจากลาเบลโดยสิ้นเชิง ตั้งรู้จักกับเธอมา แม้จะไม่เพียงผิวเผย หญิงสาวไม่เคยมีข่าวกับผู้ชายคนไหนเลยสักคน ทั้งที่หน้าตาของยูจินจัดอยู่ในหมวดของผู้หญิงสวยและน่ารักไม่แพ้ดาราดัง
+++++++++++++++++++++++++ปีศาจชอนซาฝากผลงานด้วยนะคะ+++++++++++++++++++