เล่ห์สวาทเมียจำเป็น

‘ฝนแก้ว’ ถูกจ้างให้ไปเป็นแม่ตัวแทนให้กับลูกสาวของ ‘ชาร์ล สมิทธ์ คาเมรอน’ ที่หนีไปเป็นชู้กับบอดี้การ์ด เพราะความหน้าเหมือนเมียเก่าของเขา
ทว่าคงเป็นเรื่องบังเอิญเพราะเมียเก่าเขาคือพี่สาวต่างบิดาของเธอเอง เธอเข้ามาตามสืบเรื่องราวทั้งหมดโดยใช้เล่ห์สวาทของตัวเองมัดใจและมัดกายเขาให้เป็นของเธอคนเดียว
*****************


“เสร็จแล้วค่ะ คุณกินยาแก้ปวดแล้วก็ยาฆ่าเชื้อด้วยนะคะ เอ่อ...คุณยังไม่ได้ทานข้าวใช่ไหม ไปทานก่อนไหมคะจะได้ทานยา”
“ผมไม่หิว”
เอ๊ะ! ไม่หิวก็กินนิดๆ หน่อยๆ ไม่ได้หรือยังไง จะได้กินยาได้ นี่เขาจะทำอะไรให้มันง่ายหน่อยไม่ได้หรือไงนะ
ฝนแก้วได้แต่คิดอยู่ในใจแต่ไม่กล้าพูดออกไป แต่เมื่อสายตาหันไปมองเห็นแก้วนมที่วางไว้บนโต๊ะ ฝนแก้วก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเอานมอุ่นมาให้เขาแต่ตอนนี้มันคงจะเย็นแล้ว
“ถ้างั้น ดื่มนมอุ่นรองท้องไปก่อนแล้วค่อยทานยาก็ได้ค่ะ” หญิงสาวว่าพลางลุกขึ้นไปยกแก้วนมมาให้เขา “อืม...ตอนนี้มันเย็นหมดแล้ว จะให้ฉันไปเปลี่ยนให้ไหมคะ”
“เปลี่ยนเป็น...นมสดแทนไม่ได้เหรอ”
“ฮะ...”
“นมจากเต้าน่ะ” เขาเอ่ยพลางส่งสายตาเจ้าเล่ห์ที่ทำเอาหญิงสาวขนลุกซู่
คนบ้า! ยังจะมาทำเป็นทะลึ่งอีก หน้าซีดขนาดนั้นเอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ
“ยังจะมาพูดเล่นอีกนะ รอแป๊บนึงนะคะ เดี๋ยวฉันไปเปลี่ยนมาให้ใหม่” เธอไม่กล้าสบสายตาเขา เอ่ยเสร็จก็หมุนตัวออกจากห้องไป
ฝนแก้วกลับขึ้นมาหาเขาอีกครั้งพร้อมกับนมอุ่นๆ แก้วใหม่ในมือ เธอคะยั้นคะยอให้เขาดื่มแม้ว่าใบหน้าของเขาบ่งบอกว่าไม่อยากดื่มสักเท่าไร หากเป็นวอดก้า มาร์ตินี่หรือเตกีล่าก็ว่าไปอย่าง งานนั้นเขาคงไม่ปฏิเสธ นี่ให้เขามาดื่มนมนี่นะ ถ้าเป็นนมสดจากเต้าเขาจะไม่อิดออดเลย
“ดื่มเสร็จแล้วจะได้ทานยานะคะ” เธอว่าพลางเตรียมยาและแก้วน้ำมาให้เขาเสร็จสรรพ รอเพียงให้เขากลืนมันลงไป
ชายหนุ่มยอมดื่มนมและทานยาตามที่เธอกำชับแม้ว่ามันจะขัดใจตัวเองสักหน่อย
“เสร็จแล้วรีบไปอาบน้ำแล้วก็นอนพักผ่อนเร็วๆ นะคะ เอ่อ...คืนนี้คุณคงไม่ออกไปไหนใช่ไหม”
“นี่คุณทำตัวเหมือนเป็นเมียผมงั้นแหละ”

****************************
“ถ้าไม่ให้ดูดบุหรี่ จะให้ผมดูดอะไรล่ะ”
“ฮะ?...” ฝนแก้วหันกลับมาทำหน้าเหลอหลา ทว่าแววตาคู่คมหวานเชื่อมนั้นกำลังมองเธออย่างเจ้าเล่ห์
“ไม่ดูดบุหรี่...แต่เปลี่ยนเป็นดูดนมคุณแทนได้ไหม” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงพร่า
ฝนแก้วคล้ายกับว่าตัวเองถูกแช่แข็งจนไม่สามารถขยับเขยื้อนไปยังทิศทางไหนได้ ดวงหน้าร้อนผ่าวขึ้นสีแดงระเรื่อ หัวใจเต้นโครมครามเป็นจังหวะกลองชุด
“อะ...เอ่อ...” เธอเหมือนคนติดอ่าง แล้วก็ไม่รู้จะพูดอะไรเพื่อแก้เขิน
“ถ้าได้ ผมจะเลิกดูดบุหรี่เลย แต่เปลี่ยนมาดูดนมคุณแทนตอนหิวมัน”
อีตาบ้า! พูดอะไรก็ไม่รู้
แม้ว่าเขาจะดูพูดทีเล่นทีจริง แต่เธอก็เขินอายเสียเหลือเกิน คนบ้าอะไรจะเปลี่ยนจาดดูดบุหรี่มาดูดนมเธอแทน มันแทนกันได้หรือยังไง
“ว่ายังไง อึ้งไปไม่เป็นเลยเหรอ”
“กะ...ก็...แล้วถ้าฉันยอมล่ะ” พูดออกไปแล้วฝนแก้วก็ยังรู้สึกทึ่งตัวเอง
“ก็ตามนั้น”
“กะ...ก็ได้...”
ชาร์ลเดินอ้อมมานั่งที่เก้าอี้ทำงานของตัวเองพลางวางมือตรงที่เท้าแขนของเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่อย่างสบายๆ ทว่าสายตาที่มองฝนแก้วดั่งเสือที่กำลังจ้องขย้ำลูกแกะ
“ตอนนี้แหละ”
“คะ?...”
“ผมอยากดูดบุหรี่” เขาเอ่ยเสียงพร่าสุดเซ็กซี่พลางตบหน้าตักและจ้องเธอให้เดินเข้ามาหาตัวเอง