จันทร์เจ้าเคียงใจ

พฤกษ์ประคองร่างบางที่หายใจรวยรินพิงไว้แนบอก น้ำตาของคนที่เคยเข้มแข็งไหลมาเป็นสาย ชายหนุ่มฝืนกลืนก้อนสะอื้นเอาไว้จนจุกไปทั่วทั้งอก

"ชุดที่สั่งตัดตอนนี้ตัดเสร็จเรียบร้อยแล้วรอแค่จันทร์ไปลองใส่"

คนในอ้อมกอดพยักหน้าเบาๆ อย่างไร้เรี่ยวแรง

"ส่วนแหวนวงนี้คุณพ่อเพิ่งให้พี่มา เป็นแหวนประจำตระกูลพุฒิภัทร พี่สวมให้นะ" ชายหนุ่มสวมแหวนให้คนรักทั้งน้ำตา

"หลวมไปนิด เดี๋ยวพี่จะให้ช่างแก้ให้ก่อนถึงงานแต่งงานของเรา ดีไหมครับ ฮึก" พฤกษ์พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้สุดความสามารถแต่ช่างยากเย็นเหลือเกิน

"ดีครับ" ร่างบางตอบรับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ฝ่ามือเล็กยกขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้คนรักอย่างยากเย็น เจ้าของแหวนเอียงแก้มรับสัมผัสเย็นเยือกจากปลายนิ้วเรียว ทว่ายังไม่ทันที่เขาจะได้ประคองฝ่ามือเล็กให้ดี มือของจันทร์เจ้าก็ร่วงลงข้างเตียงพร้อมกับแหวนที่หลุดจากนิ้วผอม

แกร่ง~

เสียงแหวนร่วงหล่นกระทบกับพื้น เปรียบเสมือนเสียงหัวใจของพฤกษ์ที่แตกสลายลงพร้อมกัน.......