อุ้มรักเมียข้ามคืน

จันทร์หอมส่ายหน้าช้าๆ เพื่อสลัดภาพของเขาออกจากหัว แต่ภาพนั้นกลับชัดขึ้นกว่าเก่า เขาดูนิ่งและขรึมเหมือนเดิม ใบหน้าที่เคยรกรื้อด้วยเคราถูกโกนหมดเกลี้ยงเผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาแท้จริงซ่อนอยู่
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ” ร่างสูงมาหยุดยืนตรงหน้า แล้วจับจ้องทั่วร่างของหญิงสาวอย่างพิจารณา กระทั่งไปหยุดตรงกลางลำตัว จันทร์หอมเอามือไขว้ประสานหน้าท้องนูนของตัวเองไว้กันสายตามองไม่กระพริบ
“คุณทานอะไรมาหรือยังคะ” ไม่รู้จะคุยอะไรกับเขาก็เลยพูดเรื่องของกิน ใบหน้าของหล่อนร้อนผ่าวทั้งที่อากาศรอบตัวไม่ได้ร้อนมาก เมื่อพบหน้าเขาอีกครั้งเรื่องราวที่ฝังทิ้งไว้ในหัวกลับมาฉายชัดขึ้นใหม่
“ผมทานมาแล้ว นี่ใกล้คลอดหรือยัง” ภาคินัยขยับเข้ามาใกล้ยิ่งเห็นท้องของเธอใหญ่นูนชัดเจน
“ใกล้คลอดแล้วค่ะ” หล่อนขยับตัวนิดเดียวเพื่อเปลี่ยนท่านั่ง ขณะที่ชาวบ้านเดินผ่านไปมาต่างหันมองด้วยความสนใจ ด้วยข่าวอื้อฉาวของลูกสาวกำนันโต้งท้องไม่มีพ่อนั้นกระฉ่อนไปไกลหลายหมู่บ้าน
“คุณอยู่ที่ไหนเดี๋ยวผมไปส่ง”
“อยู่แถวนี้ค่ะ บ่ายๆ ถึงจะกลับ”
“ผมรอได้” เขาบอกแค่นั้นแล้วเอนตัวพิงโคนต้นไม้สบายใจ เมื่อคนที่เขาอยากพบมาอยู่ตรงหน้ากับข่าวน่ายินดีที่เขาจะได้เป็นพ่อคน

*** ขอบคุณทุกช่องทางสนับสนุนค่ะ ***