แก้วนพเก้า เล่ม ๓

“บอกนางว่า เราจะให้พรหนึ่งข้อแลกกับมณีลวนะที่นางสวมอยู่”
บุรุษผู้นั้นรู้จักมณีลวนะ...หรือเขาจะเป็นเด็กชายคนนั้นจริง!
แต่กลัวเหลือเกิน...กลัวที่จะต้องยอมรับกับเขาว่าเทพธิดายูงทองไม่มีจริง และพรข้อนั้นก็ไม่มีจริงด้วย!

‘จอมนารี’ ไม่คาดคิดว่าความเล่นสนุกในวัยเยาว์ จะกลายเป็นโชคชะตาให้นางกลับมาพบเด็กชายคนนั้นอีกครั้ง
บัดนี้ นางคือราชินีแห่งเหมันตนครา ในขณะที่เขาคือ ‘ธีรวงศ์’ อณูเทพแห่งสงครามที่มีภาระหน้าที่ตามหาอัญมณีนพเก้า

“เจ้าหลอกลวงเรา เจ้าไม่ใช่เทพธิดายูงทอง! พรของเจ้าไม่เป็นจริง รู้ไหมว่าชีวิตเราต้องเจอกับอะไรบ้าง เอามณีลวนะของเราคืนมานะ!”

ถ้าพรข้อนั้นเป็นจริง และนางเป็นเทพธิดายูงทองจริง วันนี้ ‘คีรีจักร’ ก็คงไม่ต้องเป็นเช่นนี้

.....................
.........

“ภีรภัทร...เป็นท่านจริง ๆ...ท่านได้ถือกำเนิดใหม่แล้ว”
“บัดนี้ เราคือ...ภัทรศัยนาคราช”

อดีตชาติเนิ่นนานหลายร้อยปีที่ต้องพรากจากกัน ‘นิศาเทวี’ มิคาดว่าจักได้พบคนรักในอดีตชาติ
แต่ความรักจักชักนำบันดาลให้ผู้ที่มีดวงใจผูกพันถวิลหากลับมาพบพานกัน...ไม่ว่าจะชาติภพใด
ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ ครุฑา อสุรา หรือ เทวนาคากับเทวธิดา

...เพราะบุพเพเสน่หาสันนิวาส
อดีตชาติเคยใกล้ชิดพิสมัย
ต้องจำจรแคล้วคลาดแทบขาดใจ
เกิดครั้งใดขอประสบมาพบพาน…