จำนนรักเมียฝึกหัด ซีรีส์ หม้าย(ไม่) ร้างรัก

“มดแดง ถะ ถอยออกไปหน่อยได้ไหม มดแดง” เมื่อเรียกแล้วเธอยังนิ่งเขาก็เรียกเธอดังขึ้นจนหญิงสาวสะดุ้งและลุกพรวดขึ้น จังหวะที่เธอลุกนั้นมือดันไปคว้าเอาผ้าขนหนูจนมันหลุดติดมือเธอมาด้วย “เฮ้ย ไอ้มดแดง” เขารีบหนีบขาเข้าหากันเพื่อบดบังร่างกายที่เร้นลับแม้จะปิดไม่มิดก็ตาม
“กรี๊ดๆ อาช้างน้อย เอ๊ย อาช้างใหญ่ ไม่ ไม่ อาช้าง ผะ ผ้าหลุด” เธอยกมือขึ้นปิดหูปิดตาทำอะไรไม่ถูก เนื้อตัวสั่น มือไม้สั่น ดวงตาเบิกกว้างจับจ้องร่างกายของชายหนุ่ม
“เฮ้ย หลับตาๆ ไอ้มดแดง หลับสิเว้ย” เพราะความตกใจทำให้มณีรินทำอะไรไม่ถูก เธอยืนตัวแข็งทื่ออยู่เช่นนั้นไม่ยอมหลับตาตามที่เขาสั่ง ชโยดมจะคว้าผ้ามานุ่งก็ไม่ทันเขาจึงกระโดดขึ้นเตียงใช้ผ้าห่มคลุมกายไว้แทน
มณีรินตั้งสติได้ก็รู้สึกว่าร่างกายมันร้อนผ่าว หัวใจเต้นแรงรัว ลมหายใจก็ถี่จนเหมือนเหนื่อยหอบ แก้มใสร้อนจนแดงเรื่อไปหมด หญิงสาวยกมือขึ้นมาขยี้ตาตัวเอง
“ยังไม่ออกไปอีก”
“ปะ ไปไหน เอ่อ ไปก็ได้” มณีรินพูดตะกุกตะกักก่อนจะวิ่งออกไปจากห้องแล้วปิดประตู